Montemor-o-Velho ligt in het district Coimbra en telt meer dan 26.000 inwoners. Het ligt op 25 kilometer afstand van Coimbra en u kunt vanuit de stad via de EN111 of de A14 rijden.

Tijd om te eten

Na aankomst in de stad was het tijd om te eten. Het typische gerecht hier is lampreirijst, wat ik niet heb geprobeerd, omdat lamprei, een soort palingachtige vis, niet mijn favoriete gerecht is. In plaats daarvan at ik rundvlees in een heerlijk restaurant genaamd A Grelha. De maaltijd was erg goedkoop, wat me verbaasde omdat er veel eten op mijn bord lag, maar wel erg lekker eten.

De regen hield op en het was tijd om te gaan. Kastelen worden meestal op hoge plaatsen geplaatst, en we waren allemaal mentaal voorbereid op de klim. Maar Montemor is hierop voorbereid, en we ontdekten dat er roltrappen beschikbaar zijn om het kasteel te bereiken.

Gratis toegang

De toegang tot het kasteel is gratis en het is toegankelijk voor iedereen die het verleden wil bezoeken. Het kasteel heeft een Arabische oorsprong en het was een van de belangrijkste forten van de 10e eeuw. Het wordt beschreven als een van de meest strategisch gelegen kastelen in Portugal, en ik begreep gemakkelijk waarom. Vanaf elke toren had men zicht op plaatsen die 30 kilometer en verder weg lagen. Deze positie zou de verdediging van de stad vergemakkelijken zodra de vijanden arriveerden, want het was gemakkelijker te zien wanneer ze kwamen, zelfs als de vijanden ver weg waren. Terwijl de moslims de stad aanvielen, was het kasteel de plaats waar de bevolking woonde en de meeste tijd doorbracht, omdat het veiliger was dan wonen in de omliggende gebieden. Vanaf het kasteel is het ook mogelijk om de grote velden te zien, die worden gebruikt om de beroemde Arroz Carolino van Baixo Mondego te planten.

Binnen in het kasteel is er een kerkje met een houten altaar en drie kleine kapelletjes, waarvan één met babyschoentjes, naast een figuur van wat ik dacht dat de Maagd Maria was. De kerk werd gebouwd ter ere van de H. Maria van de Alcáçova. In het interieur gaan drie schepen naar de kapellen, die van elkaar gescheiden zijn door arcades op Salomonische zuilen die dateren uit de Manuelijnse periode, tijdens de 16e eeuw. Wat de schoenen betreft, heb ik niemand gevonden die mij kon uitleggen waarom men babyschoentjes aan de figuur offert, maar ik ben er zeker van dat het deel uitmaakt van een van de legenden van Montemor-o-Velho.

Verhalen van Montemor

Een van de legenden over het kasteel van Montemor-o-Velho vertelt dat de eerste bewoners, waarvan men niet wist of het Romeinen, moslims of christenen waren, twee grote gewelven hebben gegraven. Wat wel bekend is, is dat een van de gewelven rijkdommen bevat, goud genoeg om Portugal tot een van de rijkste landen ter wereld te maken, maar dat het andere gewelf van binnen het kwaad bevat. Pest, honger, koorts en ellende die in staat zijn om elke inwoner van het land zonder genade te doden. De gewelven blijven onaangeroerd tot vandaag. Zelfs tijdens de meest kritieke crisistijden heeft men geprobeerd ze te openen, maar eenmaal bij de gewelven aangekomen heeft men zich teruggetrokken en gerealiseerd dat het nog meer ellende zou kunnen brengen als men de verkeerde kluis zou openen.

Afgezien van de legenden zijn er historische gebeurtenissen die zich in het kasteel van Montemor-o-Velho hebben afgespeeld, zoals een van de beroemdste liefdesdrama's die Portugal ooit heeft gekend. Het verhaal van Pedro e Inês de Castro werd verteld in Lusíadas en maakt deel uit van één van de beroemdste legenden in de stad Coimbra. Het was echter in Montemor-o-Velho, in 1355, dat Koning D. Afonso IV met zijn raad bijeenkwam om het gevaar van de verbintenis tussen zijn zoon D. Pedro en Inês de Castro te bespreken. D. Pedro was getrouwd en leefde na de dood van zijn vrouw samen met Inês Castro, zijn grootste passie. D. Afonso IV wilde niet dat zijn zoon met Inês de Castro zou trouwen en dat één van de kinderen uit die relatie koning zou worden na D. Pedro. Aangezien Inês de Castro de dochter was van één van de belangrijkste aristocratische families in Castilië, werd de verbintenis gezien als een gevaar voor de Portugese onafhankelijkheid. Daarom werd Inês de Castro in Coimbra vermoord en werd D. Pedro geestesziek, en sliep zelfs enkele jaren met het dode lichaam van zijn geliefde.

Montemor-o-Velho heeft nog veel meer te bezichtigen in de omliggende parochies, maar het weer werkte niet mee aan onze reis en na meer dan een uur in het kasteel te hebben doorgebracht, want het duurt meer dan een uur om het te bezoeken, besloten we terug te rijden naar huis en de geweldige landschappen van Montemor-o-Velho in ons op te nemen.

Author

Deeply in love with music and with a guilty pleasure in criminal cases, Bruno G. Santos decided to study Journalism and Communication, hoping to combine both passions into writing. The journalist is also a passionate traveller who likes to write about other cultures and discover the various hidden gems from Portugal and the world. Press card: 8463. 

Bruno G. Santos