We zijn maar tot een paar nieuwsverhalen tegelijk in staat en de media kunnen zich maar op een beperkt aantal verhalen concentreren, binnen de hun toegewezen tijd, zodat we te horen krijgen wat zij belangrijk vinden. Terwijl ik dit typ voor The Portugal News, is de ironie niet aan mij voorbij gegaan.

Twee en een half jaar geleden maakte de wereld kennis met Covid-19, lockdowns, PCR tests, sociale distantiëring en de daaruit voortvloeiende nasleep. Maar vandaag is het virus er nog steeds, maar wordt er nauwelijks over bericht. De oude uitdrukking en het sentiment achter "het nieuws van vandaag is de vis en chips van morgen" is vandaag nog even waar als toen hij voor het eerst werd uitgesproken.

Maar het heeft me verrast, op mijn niveau van zelfgenoegzaamheid, met betrekking tot het conflict dat zich in Oekraïne afspeelt. Ons college, Edge Golf College, ontving een paar weken geleden een mededeling van The R&A en de Oekraïense Golffederatie, met de vraag of hun nationale kampioen in september naar ons college zou kunnen komen. Hij staat momenteel op de 221e plaats van de wereldranglijst van amateurs, maar die positie is aan het dalen door het gebrek aan toernooien waaraan hij kan deelnemen, omdat zijn familie in een van de zwaarst gebombardeerde steden van Oekraïne woont, Kharkiv.

Op dat moment, begin augustus, besefte ik dat ik al tijden niet meer aan de oorlog in Oekraïne had gedacht. Deze oorlog is al zes maanden aan de gang en ik keek naar alles wat ik kon om zoveel mogelijk informatie te krijgen over wat er gebeurde... toen de oorlog begon.

We hadden ons online College interview met hem vorige week, en hij kwam zo goed over met zijn voeten volledig op de grond, duidelijk zeer gepassioneerd over het coachen van junior golfers en wilde iets belangrijks teruggeven aan het spel; Zijn gezicht lichtte letterlijk op toen hij sprak over wat golf hem heeft gegeven en wat hij wil doen binnen de golfsport. We waren in staat om heel snel en gemakkelijk tot een besluit te komen om hem een studiebeurs aan te bieden, zodat de financiële last aanzienlijk werd verminderd. Gelukkig is zijn thuisfederatie hard aan het werk geweest en heeft het alle financiering rond gekregen om deze speler de Oekraïne te laten verlaten en bij ons in Tróia te laten studeren, voor de komende twee jaar.

Wij denken dat hij een geweldige aanwinst zal zijn voor ons studentencorps. Aan het eind van ons eerste jaar, vorig jaar, realiseerden we ons dat de grootste bedreiging voor het geluk van de studenten heimwee was. Hun droom om op het allerhoogste niveau over de hele wereld te spelen werd begrijpelijkerwijs op de proef gesteld, omdat ze voor de langste periode in hun jonge leven van huis moesten weg wonen. Een aantal van hen had er echt moeite mee om voor langere tijd van huis weg te zijn.

Wij hopen dat het verblijf van deze speler bij ons, omdat zijn familie hem veilig wil zien en zijn federatie hem veilig wil zien en zijn vaardigheden als golfer wil ontwikkelen, onze studenten die het moeilijk hebben om van huis weg te zijn, enig perspectief zal bieden. Er is tenslotte altijd iemand slechter af dan jij.

Wat zeker is, is dat er de komende twee jaar geen sprake zal zijn van zelfgenoegzaamheid of vergeetachtigheid rond de oorlog in Oekraïne.

Hij komt eind september aan en ik weet zeker dat ik nog een paar artikelen zal schrijven over zijn integratie en onderdompeling in onze studentenpopulatie.