We vertrekken vanaf de wallen van het prachtige Starfort, waarvan de oorsprong teruggaat tot de 13e eeuw en waar door de eeuwen heen vele belangrijke veldslagen hebben plaatsgevonden. Terwijl we over de platgetreden pelgrimsweg naar Santiago de Compostela sjokken, voelen we de geschiedenis om ons heen. Pelgrims lopen deze route al sinds de 12e eeuw - allemaal worden ze als magneten naar de heilige plaats getrokken. Terwijl we lopen worden we onvermijdelijk ingehaald door vele jeugdige reizigers die naar ons lachen en we wisselen "Bom Caminho" uit terwijl ze snel voor ons verdwijnen.

We hebben nu dag 2 van onze 6-daagse reis beëindigd en rusten nu uit in het Convento de Vilavella, gesticht in 1554 in Redondela, Galicië. Ons verblijf in dit historische klooster werd ons als een verrassing aangeboden door onze leider Phillipe - een briljant stukje planning, zo ver verwijderd van de gewone herbergen die beschikbaar zijn voor pelgrims zoals wij.

Het verheugt ons te kunnen zeggen dat alle 10 leden zich goed houden onder de uitdagingen van het terrein, tot nu toe geen enkele klacht over pijntjes. De EHBO-rugzak, die wij pelgrims om beurten dragen, is - tot nu toe - ongeopend gebleven en we zijn gezegend met ideale wandelomstandigheden door schaduwrijke bossen.Misschien zijn de mascottes die de schoolkinderen ons hebben gegeven inderdaad geluksbrengers! Hoewel onze leider ons zojuist heeft verteld dat hoe dichter we bij Santiago de Compostela komen, er 80% kans is op regen....

Tijdens de hoogtijdagen van de Caminho in de 12e en 13e eeuw gingen pelgrims westwaarts naar de kust van Finisterre (het einde van de aarde) om jakobsschelpen te verzamelen als fysiek bewijs en souvenir van hun pelgrimstocht. De lijnen op de schelpen herinnerden hen aan de stralen van de ondergaande zon en de verschillende caminhos die allemaal naar Santiago de Compostela leidden.

De moderne pelgrims van vandaag kunnen hun schelpen langs de route verzamelen, wat goed van pas kan komen als je, zoals wij, vergeten bent een lepel voor je yoghurt of een beker om water op te scheppen mee te nemen.

Het valt je op dat je geen terugkerende pelgrims ziet - ze gaan allemaal maar één kant op. Een gedachte: als ze Finisterre bereiken, vallen ze van het einde van de aarde - in extase.

De pelgrims van de Rotary Club van Silves vragen uw hulp om ons doel van 20.000 euro te bereiken. Elke bijdrage, hoe klein ook, is welkom. U kunt nu doneren op GoFundMe.com via onze pagina "Help Pilgrims Change Kids Lives" - u kunt ons volgen via onze website www.silvesrotaryclub.org. Voor meer informatie e-mail: MOC.rotarysilves@gmail.com.