De Portugese taal klonk echter niet altijd zoals zij vandaag op televisie, in muziek of gesprekken in cafés te horen is. Eeuwenlang is de taal geëvolueerd, een proces dat vandaag nog steeds aan de gang is.

Moeilijk te leren

Over het algemeen kan de taal als moeilijk te leren worden beschouwd. In tegenstelling tot het Engels is de Portugese taal binair, wat betekent dat er alleen mannelijke en vrouwelijke geslachten in de woorden voorkomen. Bijvoeglijke naamwoorden verschillen in geslacht, net als de lidwoorden die eraan voorafgaan. De werkwoordvervoegingen in het Portugees worden gewoonlijk geclassificeerd als onregelmatig, en voor elke persoon wordt een andere werkwoordvervoeging gebruikt. Er zijn echter verschillende woorden die, ondanks dezelfde fonetiek en spelling, in bepaalde contexten verschillende betekenissen hebben. Hetzelfde geldt voor de verschillende accenten die in Portugal en andere Portugeessprekende naties worden gesproken.

Net als de andere talen van Zuid-Europa is het Portugees in hoofdzaak afgeleid van het Latijn dat in het Romeinse Rijk werd gesproken. Deze afleiding zorgt voor een gelijkenis tussen de verschillende talen die in deze Europese regio worden gesproken.

Toen de Romeinen het Iberisch schiereiland binnenvielen, spraken de bewoners van de regio andere talen en dialecten. Een van de beleidsmaatregelen van de Romeinse keizers was om Latijn tot de enige taal te maken die in het rijk werd gesproken. De bevolking sprak Vulgair Latijn, dat in de loop der jaren werd vermengd met de bestaande talen, waardoor nieuwe dialecten ontstonden, "romanços" genoemd. Met het vorderen van de tijd en met de latere Arabische invasies veranderde het Romaans door contact met het Arabisch. Tot op de dag van vandaag is dit contact duidelijk in de Portugese taal en kan worden gezien in de woorden die beginnen met "al", waarvan de meeste van Arabische oorsprong zijn.

Galicisch-Portugees

Pas vanaf de 11e eeuw, nadat de Arabieren de ruimte die nu Portugees is hadden verlaten, begon het Galicisch-Portugees officieel gesproken en geschreven te worden in Lusitanië. Momenteel is het Galicisch een bestaande taal en wordt het gesproken in het gebied Galicië, dat tot Spanje behoort, maar het vertoont veel gelijkenissen met het Portugees.

De Portugese taal kan worden onderverdeeld in drie belangrijke fasen. De Proto-historische fase, in de periode vóór de twaalfde eeuw, waarin teksten in het Latijn werden geschreven. De tweede fase, het Oud-Portugees, valt uiteen in twee perioden: van de twaalfde tot de veertiende eeuw, toen het Galicisch-Portugees werd geschreven, en de tweede periode, van de veertiende tot de zestiende eeuw, toen het Portugees en het Galicisch twee verschillende talen werden. De laatste fase, die in de 16e eeuw begint, wordt het moderne Portugees genoemd. Tijdens deze fase wordt de taal uniformer en speelt de Renaissanceliteratuur een belangrijke rol, bijvoorbeeld geschreven door Luís de Camões.

Nieuwe veranderingen

De manier waarop de taal momenteel wordt geschreven heeft enkele veranderingen ondergaan, de laatste orthografische overeenkomst werd, ondanks de sterke controverse, geconsolideerd en verplicht gesteld, in 2010. De nieuwe orthografische overeenkomst had tot doel de manier waarop het Portugees wordt geschreven eenvormig te maken in alle landen waar het Portugees de officiële taal is.

Het Portugees is een taal vol geschiedenis en met een heel eigen klank die, wanneer er bijvoorbeeld gezongen wordt, ieders oor kan strelen.

Author

Deeply in love with music and with a guilty pleasure in criminal cases, Bruno G. Santos decided to study Journalism and Communication, hoping to combine both passions into writing. The journalist is also a passionate traveller who likes to write about other cultures and discover the various hidden gems from Portugal and the world. Press card: 8463. 

Bruno G. Santos