De Latijnse naam, Lilium longiflorum, slaat op een prachtige plant die zowel uit Taiwan als van de Ryukyu-eilanden, Japan, afkomstig is. Het is een op stam wortelende lelie, die tot 1m hoog wordt, met 12-15 bloemen per plant, elk tot 17cm lang. De bloemblaadjes overlappen elkaar om een delicate trompetvorm te creëren en ze zijn traditioneel wit of met lichte roze strepen. Er bestaan ook andere leliekleuren, maar met Pasen worden gewoonlijk witte lelies getoond. De bloemen staan voor zuiverheid, onschuld en wedergeboorte - als religieus icoon stellen ze vaak de Maagd Maria voor en worden ze ook vaak afgebeeld bij de wederopstanding van Christus.

Als ze buiten worden geplant, bloeien ze elk jaar opnieuw en groeien ze het best in de USDA Hardiness Zones 4-8. Aangezien Portugal in de zone 8-10 ligt, doen ze het misschien niet zo goed in het zuiden, omdat de dagtemperatuur 60 tot 65 °F moet zijn met iets koelere nachttemperaturen, maar u kunt het proberen onder glas of zonder directe zon.


Bermuda lelies

Ze hebben niet voor niets de bijnaam Bermuda Lilies. Ze komen oorspronkelijk uit Zuid-Japan en de soort werd ontdekt door de Zweedse natuuronderzoeker Carl Peter Thunberg (geen familie van Greta) aan het eind van de 18e eeuw. Thunberg bracht de lelie naar Engeland, vanwaar ze rond 1850 door een missionaris in Bermuda werd geïntroduceerd. Zijn lelie deed het erg goed in Bermuda - het klimaat was perfect voor haar cultuur.

Een Amerikaanse generaal, Russel Hastings, en zijn vrouw Emily - nicht van president Hayes - maakten van Bermuda hun permanente woonplaats. In 1883 kochten zij ongeveer 50 acres land in een plaats genaamd Point Shares in Bermuda voor 8.000 dollar en bouwden er hun huis 'Soncy', maar voordat hij naar Bermuda verhuisde, vormde generaal Hastings een partnerschap met een bloemist in New York en vestigde hij een bedrijf in Bermuda dat paasleliebollen kweekte voor de export naar de Verenigde Staten. Terwijl hij meer en meer velden in Point Shares cultiveerde, kweekte hij ongeveer 300.000 paaslelies per jaar en verscheepte ze naar New York, Engeland en Nederland.

In Bermuda nam de commerciële productie een hoge vlucht. Tegen de eeuwwisseling was deze kleine eilandnatie, met een totale landoppervlakte van slechts 53,2 km², verantwoordelijk voor de teelt van het merendeel van de Noord-Amerikaanse paaslelies; op een gegeven moment werden bijna 3 miljoen bollen uit Bermuda geëxporteerd. Helaas duurde dit succes slechts enkele decennia, want de productie viel stil nadat een virus aan het eind van de 19e eeuw het gewas verwoestte, waardoor het grootste deel van de paasleliemarkt weer overging naar Japan.

Van de kleine hoeveelheid die nog in Bermuda wordt geteeld, is een traditionele ceremonie ontstaan waarbij een boeket van in Bermuda geteelde paaslelies naar de koningin wordt gevlogen (vermoedelijk zal de traditie worden voortgezet met de nieuwe koning), met als eindbestemming Windsor Castle. En met Britse precisie, elk jaar getimed op Goede Vrijdag.


Credits: envato elements; Auteur: Pilat666;

Nu gekweekt in de VS


Tegenwoordig staat een kuststrook in de VS tussen Oregon's Curry County en California's Del Norte County bekend als de 'Easter Lily Capital of the World'. De industrie is in de loop der jaren meer geconcentreerd geworden: slechts vier commerciële telers produceren nu alle paasleliebollen in dat gebied. Hun inspanningen zijn niet alleen goed voor de paaslelies die in Noord-Amerika in omloop zijn, maar zij vertegenwoordigen ook 95 procent van de hele markt voor paaslelies in potten.

Het is een wispelturige zaak, aangezien Pasen elk jaar op een andere dag valt. Om ervoor te zorgen dat de bloemen klaar zijn, wordt hun omgeving streng gecontroleerd: temperatuur, vochtigheid en licht worden voortdurend geregeld om optimale groeiomstandigheden te garanderen. De meeste worden naar Canada gestuurd, andere naar Europa, Azië en elders, waar ze in zorgvuldig gecontroleerde kassen tot bloei worden gebracht.

Hoewel deze bloemen er mooi uitzien, kunnen ze gevaarlijk zijn voor katten. Als een kat delen van deze planten binnenkrijgt, kan dat een hele reeks negatieve bijwerkingen veroorzaken, waaronder uitdroging, verlies van eetlust, uitputting, nierfalen, overgeven, toevallen en een onaangename ademhaling - sommigen sterven zelfs - dus als uw kat op planten kauwt, houd hem dan uit de buurt als dat mogelijk is.

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan