De gouden skeletten van Nathalie Abbing

Nathalie is een Nederlandse kunstenares die negen jaar geleden met haar man Paul naar Portugal verhuisde.

Ze heeft een uitgebreide portfolio met verschillende soorten werk, maar waar ze het meest bekend om staat zijn haar sculpturen: surrealistische samensmeltingen van verschillende dierenbotten om een nieuw wezen te vormen.

Deze sculpturen, Creatures d'Or genaamd, kun je zien door het raam van haar opslagruimte, net buiten de hoofdstraat, samen met haar andere werk, waaronder schilderijen, textiele uitwerkingen, een boek, gedichten, sieraden, snijwerk van koeienbotten, foto's en halskettingen van houten kralen.

Credits: Afbeelding meegeleverd; Auteur: Nathalie Abbing;

Personages

Elke Creature d'Or is een eigen personage, met eigen gedragingen en persoonlijkheden voordat ze uiteindelijk uitsterven. Ze zijn elk een "sterk karakter, dat met trots kan staan", beschreef Abbing aan The Portugal News. "De karakters beginnen zich te vormen terwijl je bouwt."

Het proces begint met het onfortuinlijke overlijden van een dier. Of het nu een ooievaar is die de buren dood op hun oprit vonden, muizen en vogeltjes die de katten naar binnen sleepten, of de huisdieren zelf lang na de eerste begrafenis na hun dood, materiaal voor het project kan overal vandaan komen. Vervolgens is het een kwestie van de botten eruit halen en schoonmaken.

We werden uitgenodigd bij Nathalie thuis om haar werkruimte persoonlijk te bekijken. Alles is keurig georganiseerd, tegen de achterwand staan planken vol kralen, allemaal gesorteerd op kleur, en ook verschillende andere dingen die afkomstig zijn van dieren, zoals vlinders, hoorns van wilde zwijnen en takken van hertengeweien. In een archiefkast naast de deur naar de woonkamer ligt de bottenopslag, waar botten in alle soorten en maten te vinden zijn. Kleine ribbetjes van een muis maken plaats voor een enorme schedel van een wild zwijn, en alles daartussenin is ook te zien in die laden.

Credits: Afbeelding meegeleverd; Auteur: Nathalie Abbing;

Cyclus van het leven

Net als bij LEGO paste Nathalie een hoofd in een heupbeen en een schouderblad op een onderkaak, waarmee ze het spel van mix-en-match demonstreert waarmee de basis wordt gelegd voor het volgende schepsel. "Het is de cyclus van het leven," legde Abbing uit, "ik neem iets doods en geef het een nieuw leven."

Elke sculptuur wordt, eenmaal uitgewerkt, bedekt met een laag 24-karaats bladgoud, wat doet denken aan de Egyptische farao's.

Een van deze sculpturen heet Monseigneur Alphonse, een exemplaar uit het begin van de menselijke geschiedenis. "Monseigneur Alphonse is een poging in de zoektocht naar de perfectie van de mens," legt Abbing uit op haar website. "Ervan uitgaande dat mannen de eerste mensen waren, kreeg hij een keuze in zijn eigen evolutie. Begrijpelijkerwijs kozen mannen voor een prominent aanwezig derde been." Helaas voor het wezen kon het dit nieuwe been niet onder controle houden en moest er een tweede hoofd voor groeien, wat de zaken alleen maar verder verwarde. Het werd te zwaar en veranderde in een viervoeter. Nathalie Abbing maakt deze ontzagwekkende sculpturen om een verhaal te vertellen, zodat "een persoon die geen ervaring heeft met kunst naar de mijne kan kijken en niet preuts zal zijn, maar de schoonheid ervan kan waarderen en alle verschillende botten kan herkennen, terwijl iemand die verstand heeft van kunst en geschiedenis enzovoort meerdere lagen kan zien en verschillende verbanden kan leggen," vertelde ze.

Nathalie liet ook haar notitieboekje zien, met tientallen schetsen in pen van vele kleuren. Dit waren meestal gezichten van oude mannen, sommige lachend, de meeste grimassen. In de kamer hangt ook een doek met een schilderij van haar man liggend op een bank omringd door veroordelende onstoffelijke gezichten, een weergave van Pauls psychose. Deze werken worden gezien als goede nevenprojecten naast de hoofdfunctie van haar portfolio. "Ik heb het allemaal nodig als achtergrond voor mijn sculpturen en ik wil mezelf niet beperken tot één ding."

Ze vindt zichzelf niet per se bekwaam op een opmerkelijke manier, maar in haar woorden: "Ik beschouw mezelf niet als schilder, ik beschouw mezelf als verhalenverteller."

Nathalie Abbing werd geboren in Zaandam, Nederland, in 1967. Op haar vijftiende werd ze eigenaresse van haar eigen make-upbedrijf. Ze kreeg klanten via artiesten die ze had ontmoet op de set van een tv-programma van haar ouders en specialiseerde zich in het creëren van personages met speciale effecten. Toen ze van school ging, werkte ze voor verschillende fotografie-, televisie- en filmproducties en "leerde veel van andere disciplines. Ik heb veel geleerd van andere disciplines. Ik mocht op alle verschillende sets werken, wat een andere ervaring is dan die van een normaal persoon," herinnert ze zich.

Credits: Aangeleverd beeld; Auteur: Nathalie Abbing;

Nieuwe horizonten

Na vijftien jaar was ze echter klaar voor nieuwe horizonten. "Ik zag de beperkingen van het werken in een team versus het zelf doen," legde ze uit. Ze ontdekte de wereld van de beeldende kunst en hoe die wordt gebruikt om de gevoelens van een kunstenaar direct over te brengen, en dat zette haar ertoe aan om terug naar school te gaan. In 2008 studeerde ze af aan de kunstacademie St. Joost in 's-Hertogenbosch.

Haar afstudeerproject bestond uit twee series foto's: een zelfportret en een verzameling foto's van dode dieren die haar katten mee naar huis brachten, die "de schoonheid laten zien van wat gewoonlijk niet als aantrekkelijk wordt gezien", zoals op haar website staat.

In 2015 verhuisde ze naar Portugal, naar de zonnige Algarve-stad Lagoa. Ze beschreef de bevolking als "geweldig" en legde uit dat "mensen hier meer open staan voor werk zoals het mijne dan in Nederland."

Credits: Aangeleverd beeld; Auteur: Nathalie Abbing;

Vanwege de diep persoonlijke aard van kunst "gaat kritiek dwars door je heen", gaf Abbing toe. "Toen ik op de kunstacademie zat, had ik een vriendin die naar de universiteit ging voor biologische landbouw, en ze zei dat je op de universiteit, in de zalen, nooit iemand ziet huilen. Op de kunstacademie daarentegen zijn er overal mensen die instorten." Toch is de emotionele band met haar kunst iets wat Nathalie waardeert. "Wat ik leuk vind aan kunstenaar zijn, is dat je persoonlijke geschiedenis ertoe doet."

Nathalie en Paul, die ook kunstenaar is, houden van 22 tot 24 september een expositie in de Portimão Arena, waar alle Creatures d'Or en meer te zien zullen zijn voor jouw kijkplezier.

De toegang is gratis en je kunt ze vinden op stand nummer 91.

"Toen ik visagiste was, wilde ik de beste ter wereld zijn, te druk zijn voor Spielberg," besluit Nathalie haar gedachten. "Ik streef dus altijd hoog, maar nooit met een eindpunt. Met mijn kunst wil ik mensen vermaken en onderwijzen, ze een nieuwe manier van denken geven. Hoe het verder gaat, zien we wel."

Kijk voor meer informatie over Nathalie Abbing op haar Instagram en Facebook.

---