Het betreft hier medicijnen, preparaten en stoffen op basis van de marihuanaplant die voor medicinale doeleinden worden gebruikt. Deze stoffen moeten worden voorgeschreven door artsen en verkocht in apotheken.

De hele productieketen, van teelt tot bereiding en distributie, wordt gecontroleerd om de kwaliteit en veiligheid van de producten te garanderen.

Het gebruik van marihuana voor medicinale doeleinden is beperkt tot een aantal medische aandoeningen (ziekten en andere bijwerkingen) die wettelijk zijn vastgelegd. Het is echter alleen mogelijk wanneer conventionele behandelingen geen effect hebben gehad of relevante bijwerkingen hebben gehad.

Marihuana voor medicinale doeleinden wordt in alle stadia gecontroleerd, van productie tot distributie.

Marihuana voor recreatieve doeleinden is een illegale drug zonder enige vorm van wettelijke controle bij de productie en distributie, waardoor producten die op ongereguleerde wijze worden gekocht vaak vervuild zijn met pesticiden, zware metalen, micro-organismen of zelfs vermengd zijn met andere stoffen.

Een andere factor die medische marihuana onderscheidt van recreatieve marihuana is het aandeel tetrahydrocannabinol (THC) en cannabidiol (CBD), twee stoffen die aanwezig zijn in de Cannabis sativa L plant (wetenschappelijke naam van de meest gebruikte soort). THC is het meest bedwelmende en psychoactieve bestanddeel van marihuana en wordt het meest gebruikt voor recreatieve doeleinden. Door het effect op het centrale zenuwstelsel kan ongereguleerd gebruik leiden tot veranderingen in cognitieve en gedragsfuncties.

De stoffen in de Cannabis sativa L. plant zijn vergelijkbaar met de endocannabinoïden die in het menselijk lichaam voorkomen en werken op receptoren in het centrale zenuwstelsel, waardoor ze bijdragen aan functies zoals pijnbeheersing en metabole, immunologische en ontstekingsprocessen.

Gezien deze overeenkomsten zijn wetenschappers nieuwsgierig geworden of cannabinoïden afkomstig van deze plant (fyto-cannabinoïden) endocannabinoïden kunnen "imiteren" en kunnen ingrijpen in deze processen.

Er zijn en worden nog steeds onderzoeken uitgevoerd naar de effectiviteit van cannabinoïdenmedicijnen bij aandoeningen als epilepsie, bijwerkingen van chemotherapie (misselijkheid en braken), gewichts- en eetlustverlies bij mensen met AIDS of kankerpatiënten, chronische pijn en symptomen van multiple sclerose.

Medicinale marihuana kan alleen worden voorgeschreven door een arts in gevallen waar conventionele behandelingen niet succesvol zijn of aanzienlijke bijwerkingen hebben veroorzaakt.

De wet beperkt ook de situaties waarin artsen cannabis mogen gebruiken voor therapeutische doeleinden:

- Spasticiteit geassocieerd met multiple sclerose of ruggenmergletsel;

- Misselijkheid en braken als gevolg van chemotherapie, radiotherapie en combinatietherapie voor HIV- en hepatitis C-medicatie;

- Stimulering van de eetlust bij palliatieve zorg voor patiënten met AIDS of die oncologische behandelingen ondergaan;

- Chronische pijn geassocieerd met oncologische ziekten of het zenuwstelsel, zoals neuropathische pijn veroorzaakt door zenuwbeschadiging, fantoompijn, trigeminusneuralgie of na herpes zoster;

- syndroom van Gilles de la Tourette;

- Epilepsie en behandeling van ernstige aanvalsstoornissen bij kinderen, zoals het Dravet- en Lennox-Gastautsyndroom;

- Therapie-resistent glaucoom.

Net als andere therapieën heeft medicinale marihuana ook bijwerkingen, dus het gebruik moet worden beperkt tot gevallen waarin de voordelen opwegen tegen de risico's. Enkele bijwerkingen van medicijnen, preparaten of stoffen zijn: vermoeidheid, duizeligheid, slaperigheid, veranderingen in eetlust, hartkloppingen, verhoogde bloeddruk, droge mond, wazig zicht, angst, verwarring, geheugen- of evenwichtsveranderingen, enzovoort.

Neem voor meer informatie contact op met Grupo HPA Saude op (+351) 282 420 400.