Talrijke screeningstudies bij asymptomatische personen, gebaseerd op sputumcytologie en röntgenfoto's van de borstkas, hebben geen enkel voordeel aangetoond, noch wat de verhoging van de totale overleving betreft, noch wat de verlaging van het sterftecijfer aan longkanker betreft. Tot op heden beveelt geen enkele organisatie screening op longkanker bij asymptomatische personen aan.

In de natuurlijke evolutie van kanker, die zich in de loop van tientallen jaren voltrekt, zijn de klinische symptomen de enige indicatie van longkanker totdat de ziekte haar beloop neemt. Passief afwachten is een beperkte en zeer beperkte kijk op oncologische ziekten in het algemeen en op longziekten in het bijzonder.

Het recente inzicht in carcinogenese, als een progressieve en autonome ontregeling van de reactie op cellulaire agressie, de genetische controle van cellulaire functies, oncogenen, suppressorgenen en de meervoudige factoren die de celgroei regelen, heeft geleid tot een beter begrip van de ziekte en nieuwe manieren om deze te benaderen.

Deze recente vorderingen op het gebied van de moleculaire biologie en de genetica, in combinatie met een opmerkelijke ontwikkeling van de beeldvormingstechnieken, zoals de computertomografie (CT-scan) en de positronemissietomografie (PET-scan), hebben geleid tot nieuwe benaderingen voor een vroegtijdige diagnose, waarvan de resultaten nog worden bestudeerd.

Het doel is de bevolking die risico loopt op longkanker, asymptomatische personen of personen met symptomen die niets met de ziekte te maken hebben, die aan kankerverwekkende agentia worden blootgesteld. Identificatie van de genetische veranderingen die de deregulering van cellen en somatische mutaties vergemakkelijken, in combinatie met nieuwe beeldvormingstechnologie die een betere en vroegtijdiger opsporing mogelijk maakt.

Rokers, mannen en vrouwen, ouder dan 55 jaar, vaak met eerdere ademhalingsaandoeningen, in verband gebracht met risicoberoepen (zoals het werken met asbest, arsenicum, chloormethyl, nikkel) en/of eerdere neoplasie, en/of een familiegeschiedenis van longkanker, worden allemaal geacht een risico voor longkanker te lopen.

Voor een vroege diagnose van longkanker is het ook belangrijk bronchoscopie te vermelden.

Dit is de belangrijkste onderzoekstechniek voor patiënten bij wie longkanker wordt vermoed. Dit onderzoek wordt goed verdragen en is veilig. Het wordt ambulant uitgevoerd en vereist slechts een lichte orofaryngeale anesthesie. Dit onderzoek heeft de starre bronchoscopie vele jaren geleden vervangen. Het maakt directe visualisatie en evaluatie mogelijk, niet alleen van de trachea en de hoofdbronchiën, maar ook van sommige bronchiën van de vierde generatie. Er zijn weinig contra-indicaties en het wordt beschouwd als een veilige procedure met een complicatiepercentage van 0,12%. Meer dan 70% van de longkankers zijn zichtbaar door bronchofibroscopie en daarvan zal de combinatie van bronchiale aspiratie en 3 tot 5 bronchiale biopsieën het mogelijk maken om in meer dan 90% van de gevallen een diagnose te stellen. Een bronchoscopie speelt ook een belangrijke rol bij de stadiëring van kanker.

De stadiëring van een tumor houdt in dat de omvang ervan wordt geëvalueerd en dat de tumor in een groep wordt ingedeeld waarin de therapeutische mogelijkheden en de prognostische vooruitzichten zo uniform mogelijk zijn.

Even belangrijk als de anatomische stadiëring is de fysiologische stadiëring, die erop gericht is het vermogen van elke patiënt om de aanbevolen therapie te verdragen, te beoordelen. De karakterisering van de algemene toestand of de prestatiestatus van de patiënt is van onbetwistbare prognostische en therapeutische waarde.


HPA Grupo - +351 282 420 400