De oleander is bijna gestopt met bloeien, de hibiscus moet constant water krijgen om te voorkomen dat de bloemen vallen en de bladeren geel worden, en zelfs de lantana - die de hitte heel goed verdraagt - ziet er een beetje slap uit.

Tecina Capensis, beter bekend als Kaapse kamperfoelie, is iets om te overwegen voor wat kleur, en ik zie dat veel van de vuurrode exemplaren het goed doen, ondanks de hitte. De soortnaam capensis betekent 'van de kaap' en is ondanks zijn naam niet nauw verwant aan de echte kamperfoelie.

Het is een groenblijvende struik of liaan met trossen schitterende oranje en dieprode trompetvormige bloemen, die meestal bloeien van de herfst tot de lente, en in warme klimaten kunnen ze het hele jaar door bloeien. De struik is 2m - 3m hoog en breed, en als klimplant kan hij 7m - 9m lang worden en 15m - 30m uitlopen. Het is een lid van de Bignoniaceae of Trompetkruiper familie die meestal tropisch zijn en variëteiten heeft in kleuren variërend van geel, abrikoos, oranje tot natuurlijk rood.

Winterhard

De plant komt oorspronkelijk uit zuidelijk Afrika, maar wordt gekweekt in Europa, India, Singapore, de eilanden in de Stille en Indische Oceaan en Australië, waar het helaas een invasieve struik is geworden. Hij is grotendeels winterhard, maar de bladeren en takken sterven af bij temperaturen van 4°C of lager. In Afrika werd de bast van de struik gebruikt om medicijnen te maken voor de behandeling van bronchitis of gastro-enteritis.

De Kaapse kamperfoelie kan gedeeltelijke schaduw tot volle zon verdragen en is tevreden met zanderige of kleigrond, maar moet wel vochtig en goed gedraineerd worden gehouden. Hij kan invasief worden in warme, regenachtige klimaten of als hij te veel water krijgt in droge klimaten, en er wordt aangeraden om slechts één keer per week water te geven in de volle zon en slechts één of twee keer per maand in de gedeeltelijke schaduw. Periodiek snoeien is nodig om de dichtheid van stengels en bladeren te verbeteren, de grootte te behouden en eventuele winterschade te verwijderen. De plant kan worden vermeerderd door wortelstokken te delen, te stekken of in lagen te plaatsen.

Bladeren, bloei en vruchten

De bladeren zijn oneven geveerd, wat betekent dat er één eindblad bovenaan de structuur zit in plaats van een eindpaar blaadjes, met felgekleurde, trompetvormige bloemen van ongeveer 5 cm lang die in trossen staan. De vruchten zijn dunne, lange capsules die veel zaden bevatten die gemakkelijk door de wind worden verspreid.

Credits: envato elements; Auteur: rawf8;

De bloemen trekken bestuivers aan - en zijn erg geliefd bij kolibries in landen waar deze vogels inheems zijn, en hun nectar is goed voor iedereen wanneer er weinig anders voor hen is om zich mee te voeden. Deze plant wordt niet als giftig beschouwd en is niet schadelijk voor vogels - ook niet voor huisdieren die eronder rondlopen.

In het landschap kan Kaapse kamperfoelie worden gebruikt als een grootschalige bodembedekker, tegen een muur of hekwerk, of als een grote formele haag. Hij kan zelfs in een container op een balkon worden gekweekt en groeit in elk type plantenbak, plastic, terracotta, hout, enz.

Ongebreidelde groei is het enige nadeel, tenzij onder controle gehouden, en het meest lastig in warme, natte klimaten, en water onthouden is een strategie om de plant goed onder controle te houden in een droog klimaat. Naast het onder controle houden van de grootte, zal regelmatig snoeien de plant dicht en vol houden - als ze niet worden verzorgd, kunnen ze twijgachtig en onaantrekkelijk kaal worden. Een ander nadeel is dat de plant bladluizen en schildluizen aantrekt, die beide genieten van de nieuwe groei en het gebladerte van de plant. Spint en wittevlieg kunnen een probleem zijn voor planten die binnenshuis gekweekt worden, maar deze kunnen bestreden worden door een nevel van insecticide zeep te gebruiken, maar alleen als de plant water heeft gekregen en goed gehydrateerd is. Verwelkte planten zijn gevoeliger voor schade.

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan