Het is triest te moeten constateren dat Israël, met zijn huidige regering onder leiding van Benjamin Netanyahu, waarschijnlijk in dezelfde val zal lopen van overreactie op het terrorisme van Hamas, met mogelijk verwoestende gevolgen voor Israël.

De Israëlische reactie op de wrede moord op meer dan 1300 Israëlische levens en meer dan 200 gijzelaars op 7 oktober was schok, angst en vrees voor dit, het ergste verlies van Israëlische levens op één dag sinds de Holocaust.

Het hele land en de regering waren in slaap gesust met de gedachte dat Hamas zich concentreerde op het besturen van Gaza en waarschijnlijk geen grote terroristische aanval zou uitvoeren. Netanyahu was erin geslaagd om de Israëli's, en een groot deel van de rest van de wereld, te laten denken dat de Palestijnse kwestie niet langer relevant was. Via opeenvolgende steeds rechtsere regeringen heeft hij een beleid gevoerd om Hamas te versterken terwijl hij de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever verzwakte, om de wereld te laten zien dat Israël geen echte mogelijkheid had om met de Palestijnen te onderhandelen: de Palestijnse Autoriteit was te zwak en te corrupt en Hamas was een terroristische organisatie. Bij gebrek aan een redelijke Palestijnse tegenhanger streefde Netanyahu zijn doel na om de Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever uit te breiden en de betrekkingen met Arabische landen te normaliseren, waarbij hij de Palestijnen negeerde terwijl hun woede stilletjes groeide in de straten en tunnels van Gaza. De moorddadige explosies van Hamas in Israëlische kibboetsim op 7 oktober hebben Netanyahu's logica en strategie aan diggelen geslagen. En toch blijft hij premier van Israël, het land wordt geleid door de persoon die misschien wel als enige verantwoordelijk is voor de strategische keuzes die hebben geleid tot de verschrikkelijke gebeurtenissen waaronder ze hebben geleden.

Israël moet reageren, als het zo'n terroristische daad onbestraft zou laten, zou het een onaanvaardbaar signaal afgeven dat terrorisme tegen Israël toelaatbaar is. Netanyahu heeft aangekondigd dat Israël van plan is "Hamas te vernietigen", hij heeft 360.000 reservisten opgeroepen, bijna 4% van de bevolking van het land, hij heeft de voorbereiding aangekondigd van een grootscheepse grondaanval tegen Hamas in Gaza en hij heeft een verwoestende bommencampagne gelanceerd tegen Hamas-doelen in Gaza, waarbij grote aantallen burgers zijn gedood of gewond.

President Biden toonde vorige week tijdens zijn korte reis naar Israël in oorlogstijd medeleven met het Israëlische lijden en bevestigde ondubbelzinnig de solide steun van Amerika aan zijn bondgenoot, maar hij waarschuwde Israël ook voorzichtig om niet "verteerd te worden" door woede en herinnerde Netanyahu eraan hoe de VS in 2001 "fouten maakten" door te overdreven te reageren op het collectieve trauma dat werd veroorzaakt door de verrassingsaanvallen van Al Qaeda. Uit persberichten blijkt dat Biden Netanyahu in stilte is blijven aansporen om de lancering van een grote grondaanval uit te stellen of te voorkomen, en Biden heeft er alles aan gedaan om humanitaire hulp naar Gaza te krijgen.

Ik denk dat Netanyahu niet in staat of bereid is om het waarschuwende advies van Biden op te volgen, hij zal in de val van Hamas trappen. Door Gaza nu al te blokkeren en de hele bevolking van voedsel, water en medicijnen te beroven, door humanitaire hulp sterk te beperken en door massale bombardementen en raketaanvallen uit te voeren, loopt de oorlog van Israël tegen Hamas het risico gezien te worden als een oorlog tegen de Palestijnen in Gaza, waardoor een groot deel van de wereld zich tegen Israël keert.

Israël is begonnen met een selectieve grondaanval op Gaza, de oorlog zal nog maanden duren en de wereld zal elke dag de verwoesting en het lijden zien dat wordt veroorzaakt door de Israëlische defensiemacht. Dit kan Hezbollah, andere Iraanse proxies en zelfs Iran rechtstreeks in conflict brengen met Israël. Ik denk dat Iran een open conflict met Israël zal vermijden, maar het is zeker dat er meer geweld tegen Israël zal zijn en het zal moeilijk zijn voor de Arabische landen om rustig te blijven in het licht van een waarschijnlijke volksopstand die sympathiseert met de Palestijnse zaak. Ook al is het misschien tegen de belangen van Arabische landen, het proces van normalisatie tussen Israël en de Arabische wereld zou wel eens omgekeerd kunnen worden.

Zelfs als de IDF er tegen hoge kosten in slaagt om de militaire capaciteit van Hamas te neutraliseren, zal Israël Hamas niet elimineren. De populariteit van Hamas is nu al dramatisch gestegen in de hele Arabische wereld. Wie zal Gaza besturen nadat Israël een ravage heeft aangericht tegen Hamas? De enige langetermijnoplossing voor het Palestijnse probleem, en het gezonde voortbestaan van Israël, is een onafhankelijke Palestijnse staat naast Israël.

Er wordt veel gepraat dat de VS zwakker is geworden, maar het is interessant om vast te stellen dat alleen de VS een belangrijke bemiddelende rol kunnen spelen in het Midden-Oosten. China en Rusland kunnen uiteindelijk als winnaars uit het conflict tevoorschijn komen, maar op dit moment is geen van beide rechtstreeks aanwezig. Alleen met actieve betrokkenheid van de VS kan er uiteindelijk een smal pad naar vrede in het Midden-Oosten worden gevonden.

Author

Patrick Siegler-Lathrop is a dual-national American-French businessman living in Portugal, having pursued a career as an international investment banker, an entrepreneur-industrialist, a university professor and a consultant. He is the author of numerous articles on the US and a book, "Rendez-Vous with America, an Explanation of the US Election System". He is currently the President of the American Club of Lisbon, a 76-year old organization "promoting goodwill and understanding between people and cultures". For more information: https://RendezVouswithAmerica.com

The opinions expressed herein are personal and not those of the American Club of Lisbon.

Patrick Siegler-Lathrop