Toen ik in de boekwinkel rondliep, leek de cover van "If We Were Villains" me erg interessant, het was zo simpel, maar toch zo krachtig, dat ik de synopsis wilde lezen. Het boeide me vanaf het moment dat ik las dat de actie zich zou afspelen op een Dellecher Classical Conservatory, een kunstschool en dat de hoofdpersonen allemaal theater studeerden, namelijk Shakespeare.

De auteur ging verder en richtte zich ook op morele aspecten en het gedrag van mensen, gecombineerd met veel citaten van Shakespeare.

De personages

Het verhaal wordt verteld door Oliver Marks, een van de studenten van Dellecher. Oliver vertelt zijn verhaal aan Colborne, een detective, nadat hij 10 jaar in de gevangenis heeft gezeten nadat hij was veroordeeld als de moordenaar van een van zijn beste vrienden. Oliver wordt beschreven als een doorsnee jongen, naïef, loyaal, die altijd de bijrollen krijgt in de toneelstukken die aan het eind van het jaar worden opgevoerd, of in de Halloween special.

Oliver zit in zijn laatste studiejaar en heeft altijd aan de zijde gestaan van zijn zes vrienden, James, Filippa, Wren, Richard, Meredith en Alexander. James wordt beschreven als Olivers beste vriend en het lijkt alsof zij de enigen zijn die een kamer delen. Wren is de nicht van Richard en Meredith heeft een soort liefdesrelatie met Richard. Filippa, vaak Pip genoemd, begint als een erg onopvallend personage, dat in de loop van het verhaal steeds belangrijker wordt en een grote supporter van Oliver is. Alexander is een homoseksuele jongen, erg close met James en Oliver, en hoewel erg stereotiep, is hij een belangrijk personage, gezien het einde van het verhaal.

Het is gemakkelijk om ondergedompeld te worden in de wereld van de personages, omdat elk van hen is gemaakt met specifieke details die gaandeweg het verhaal duidelijker worden. Elk van hen lijkt op een bepaald type van Shakespeare's model van personages, maar met een modern tintje, want in dit boek wordt veel gesproken over alcohol en drugs, tijdens de feestjes die worden georganiseerd in het kasteel van Dellecher.


De verhaallijn

Het boek is verdeeld in vijf aktes, die van elkaar gescheiden worden door scènes, net als een toneelstuk.

De proloog vertelt het verhaal van het heden, vanuit Olivers perspectief, terwijl de scènes een soort flashbacks zijn van wat er gebeurd is voor en na het moment waarop de rollen omgedraaid worden en het verhaal verandert.

Naast dat het hoofdverhaal zich concentreert op flashbacks, worden alle details beschreven, van de emoties tot de plaatsen waar de actie plaatsvindt, en natuurlijk met veel Shakespeare. De lezer reist mee met de ondergang van Oliver en zijn vriendengroep na de eerste tragedie van het verhaal.

Aangezien de groep Shakespeare studeert, kennen ze al enkele citaten uit het werk van de auteur. Het is gebruikelijk dat ze volledige gesprekken voeren op basis van alleen de citaten van Shakespeare, maar aan het einde zijn ze allemaal logisch. Om het verhaal te begrijpen, is het belangrijk om aandacht te besteden aan alle details. M. L. Rio heeft de acties van alle personages in het verhaal voorzien, vooral met de hulp van Shakespeare.


De moraal

Ik zou zeggen dat "If We Were Villains" tot grote debatten kan leiden, omdat morele kwesties in het verhaal aan bod komen, vooral van akte III tot het einde, waar de groep samen een beslissing moet nemen.

Colborne, de detective, moet hebben begrepen dat de groep worstelde met innerlijke vragen en uitdagingen die ertoe leidden dat hij zich gestoord voelde en de school niet wilde verlaten totdat hij de echte waarheid had gevonden, van een zaak die opgelost leek.


Waar leidt het verhaal naartoe?

Wanneer alles normaal leek, gezien de context van het verhaal, beschrijft M. L. Rio de momenten waarop de acteurs acteren voor een publiek, allemaal uitgelegd door het oogpunt van Oliver. De presentaties zijn sleutelmomenten in het verhaal, evenals de repetities. Het was voor het publiek dat Oliver begon te begrijpen dat het personage al deel uitmaakte van de acteur, waardoor het moeilijk werd om te onderscheiden wie wie was.

Het verhaal begint een nieuwe weg in te slaan wanneer sommige studenten voor het eerst andere rollen spelen dan ze gewend zijn, waardoor er conflicten ontstaan tussen de groep en, nog belangrijker, innerlijke conflicten binnen de personages.

Heeft iemand haast?

"If We Were Villains" verraste me tot het einde en ik lette op alle details. Het einde van het boek 'brak' echter het verhaal dat in de voorgaande 300 pagina's van het boek was opgebouwd.

Het punt waarop alle vragen beantwoord zouden worden leek gehaast. De personages, met name Oliver, begonnen acties te ondernemen die, volgens wat ik eerder had gelezen, nooit zouden gebeuren. Het leek alsof M. L. Rio zo snel mogelijk het einde van het boek wilde bereiken, waardoor er iets als een leegte in de actie ontstond. Ik weet zeker dat de lezer wist dat er een einde moest komen, maar naar mijn mening was het oneerlijk hoe die grote finale kwam.

Wat begon als een geweldig verhaal, dat op zijn tijd evolueerde, werd als een snelweg, in schrijftermen. De actie escaleerde zo snel dat het voor mij op een gegeven moment verwarrend was om te lezen, maar, zoals Oliver zegt, "je kunt alles rechtvaardigen als je het maar poëtisch genoeg doet." En "If We Were Villains" was poëtisch genoeg voor mij om van het verhaal te genieten en iedereen aan te raden het te lezen.


Slotoverwegingen

Het eerste boek van M. L. Rio is een must-read voor iedereen, vooral voor degenen die het werk van Shakespeare bewonderen. Het is merkbaar dat er intensief onderzoek en studie is gedaan naar de toneelstukken van William Shakespeare. Alleen iemand met meer kennis van het werk van de auteur zou een boek als "As If We Were Villains" schrijven. Als ik het boek zou moeten beoordelen, zou ik het 4 van de 5 sterren geven, vanwege de duidelijke haast om het einde te bereiken.

Author

Deeply in love with music and with a guilty pleasure in criminal cases, Bruno G. Santos decided to study Journalism and Communication, hoping to combine both passions into writing. The journalist is also a passionate traveller who likes to write about other cultures and discover the various hidden gems from Portugal and the world. Press card: 8463. 

Bruno G. Santos