Hier is een kat die je niet graag op je schoot gekruld ziet - hij heet een Lijger, en is de grootste kat op aarde. Ik heb er nog nooit een gezien, maar ik weet dat er ongeveer 100 bestaan. Het is een kunstmatig geïnsemineerde kruising tussen een leeuwenmannetje en een tijgervrouwtje. Ze zouden in het wild niet eens samen kunnen leven, omdat ze van verschillende continenten komen. Het lijkt wel een schepsel uit een griezelverhaal, een massieve kat van ongeveer 454 kg die op zijn achterpoten ongeveer 3,6 m hoog is, met grotere, dikkere beenderen en langere tanden dan beide ouders. De lijger is een grote goudkleurige kat met vlekken op het voorhoofd, bleke strepen langs de rug, en bij sommige mannetjes, primitieve manen. Vrouwelijke leeuwen bezitten het gen dat de groei beperkt, terwijl dit bij tijgers het mannetje is; en omdat de lijger dit gen van geen van beide ouders heeft gekregen, lijdt hij aan gigantisme, waarbij hij beide ouders massaal ontgroeit.

Volgroeid zal de lijger enorm zijn - momenteel bedraagt het record voor de grootste lijger zonder obesitas ongeveer 408 kg, hoewel anderen 544 kg en zelfs 726 kg hebben gewogen. Een volwassen lijger is ongeveer 1,3 m hoog op de schouders en 1,8 m hoog aan de oorpunten als hij staat. Om zo'n groot lichaam in stand te houden, heeft de lijger gemiddeld 11,4 kg vlees per dag nodig - meer dan het dubbele van het dieet van een typische leeuw of tijger in gevangenschap.

Moeilijkheden bij het baren

Door haar omvang kan de moeder tijgerin problemen ondervinden bij de bevalling, wat zowel haar als de welpen in gevaar kan brengen, die te vroeg geboren kunnen worden of een keizersnede nodig kunnen hebben, en welpen die overleven kunnen neurologische aandoeningen, zwaarlijvigheid, genetische afwijkingen en een verkorte levensduur krijgen - sommigen halen de leeftijd van twintig jaar, maar velen overleven de leeftijd van zeven jaar niet. De mannetjes hebben een verlaagd testosterongehalte en een verlaagd aantal zaadcellen, waardoor ze onvruchtbaar zijn, terwijl de vrouwtjes, hoewel ze zich kunnen voortplanten met een leeuw of een tijger, vaak zieke welpen ter wereld brengen die het niet overleven. Kortom, deze hybride dieren zijn onvruchtbaar omdat zij geen levensvatbare geslachtscellen hebben, wat betekent dat zij geen lijgersperma of -eieren kunnen produceren, omdat de chromosomen van de ouders van hun verschillende soorten niet met elkaar overeenstemmen. Ondanks hun reusachtige afmetingen en het feit dat hun ouders twee van de meest woeste roofdieren van de planeet zijn, hebben ze blijkbaar een vrij zachtaardig en volgzaam karakter, vooral tegenover hun verzorgers.

Naarmate zij opgroeien, kunnen zij ook sociale problemen ondervinden, doordat zij gewoonten en communicatiemethoden van beide oudersoorten erven. Hun "taal" is een mengeling: brullen klinkt als een leeuw, maar zij kunnen ook een geluid maken dat bekend staat als een "chuff" - een vrolijk begroetingsgeluid dat uniek is voor de tijger.

Nieuwsgierigheid

Deze dieren worden schijnbaar gefokt voor hun curiositeitswaarde, of om te worden gebruikt in de amusementsindustrie, en hebben geen reden om in stand te worden gehouden. De kosten van hun massale dieet zijn veel hoger dan de normale dierentuinuitgaven, terwijl hun middelen gericht zouden moeten zijn op het behoud; in feite bevorderen erkende dierentuinen - die dieren fokken in overeenstemming met het Species Survival Plan, ontworpen om het behoud van specifieke soorten en ondersoorten te bevorderen - het fokken van lijgers helemaal niet, omdat zij een onnatuurlijk fenomeen zijn dat alleen in gevangenschap voorkomt. Niettemin maken de imposante afmetingen en de exotische allure van de lijger hen tot een echte publiekstrekker, een dierlijke rariteit die elk jaar honderden bezoekers - en geld - naar de lijgerhouderijen lokt, wat resulteert in voortdurende fokplannen. Lijgers zouden in het wild niet kunnen overleven omdat ze niet uit het wild komen. Zelfs als ze zouden kunnen overleven, zouden ze niet erg goed zijn in het voortplanten en doorgeven van hun genen. Hybriden zijn geen soorten.

Momenteel bestaan er in de VS ongeveer 30 lijgers (en nog minder tijgons, een kruising tussen mannelijke tijgers en vrouwelijke leeuwen). In sommige landen, zoals Taiwan, is het zelfs illegaal om hybriden van beschermde dieren te fokken, omdat dit wordt beschouwd als een verspilling van genetische hulpbronnen en - wat misschien nog belangrijker is - omdat hybride dieren niet dezelfde bescherming krijgen als hun oudersoorten.

Wat vindt u van kruisingen? Het gebeurt veel, maar meestal binnen soorten - veel honden zijn kruisingen, muilezels zijn een kruising, zelfs runderen kunnen met succes worden gekruist. Maar tijgers en leeuwen? Dat lijkt me zo verkeerd.

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan