In 2019 kondigden de RENFE (Spaanse spoorwegen) aan dat ze routes naar Frankrijk wilden lanceren. Maar stuitte toen op 'talloze obstakels'. Deze maand lanceerden ze diensten naar Frankrijk en tickets zijn te koop. In slechts vier jaar tijd hebben ze alle bureaucratische obstakels overwonnen en zijn ze van start gegaan. Er zijn al zo'n 43.000 tickets verkocht voor deze nieuwe routes tussen Spanje en Frankrijk.

RENFE is zonder twijfel de spoorwegmaatschappij om in de gaten te houden. Ze hebben een agressieve houding om hogesnelheidstreinen op het Iberisch schiereiland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk te krijgen. Zoals eerder gemeld hebben ze al een kogeltrein die bijna 400 km/u kan rijden en zijn ze aan het onderhandelen over toegang tot de Kanaaltunnel en Paddington. De exploitanten van de Kanaaltunnel hebben gezegd dat ze hier geen probleem mee hebben.


Waterstoftrein begint tests in Spanje

Het FCH2 Rail project heeft toestemming gekregen en de eerste van de geplande routes met de aankomst van de eenheid op Canfranc station, in de Aragonese Pyreneeën. De testtrein zal op verschillende trajecten van het Spaanse spoorwegnet rijden, voornamelijk tussen Aragon, Madrid en Galicië.

Dit jaar zal RENFE hun nieuwe 'bullet train' in gebruik nemen en ze zijn al bezig met het testen van waterstoftreinen op hun netwerk. Ze lijken niet veel te praten over de opwarming van de aarde, maar ze maken zeker grote stappen. Elektrische treinen zijn aanzienlijk milieuvriendelijker en treinen op waterstof zijn nog beter.

Vergeleken met vliegreizen binnen Europa wordt de schade aan ons milieu enorm beperkt. Waarom gebruiken we de trein dan niet meer? Het is comfortabeler, meer beenruimte, van stadscentrum naar stadscentrum en je kunt er zelfs omheen lopen. Probeer dat maar eens op je Ryanair-vlucht. Het probleem is de rails of het gebrek daaraan voor de nieuwe snelheden die treinen nu kunnen halen. De EU financiert de ontwikkeling van de nieuwe hogesnelheidslijnen, er is een krachtige beweging gaande om ons van het vliegtuig op de rails te krijgen.

De manier waarop je reist veranderen is een van de beste manieren om je ecologische voetafdruk te verkleinen. Vliegen van Londen naar Parijs stoot 14 keer meer CO2 uit dan reizen per trein. Als je van het Verenigd Koninkrijk of Frankrijk naar Portugal reist, bespaar je nog meer CO2, minstens 50 keer meer.

Als je met dit soort ecologische besparingen wordt geconfronteerd, wat vind je er dan van om de trein te nemen in plaats van het vliegtuig? Ik vermoed dat het antwoord simpelweg is: maak het toegankelijker en ja, ik zal overstappen. Zal het goedkoper zijn, waarschijnlijk niet, maar het vliegtarief is niet de enige kostenpost in verband met vliegen, parkeren, luchthavengelden, alle extra's die nodig zijn voor een beetje meer comfort of sneller instappen. Tel het allemaal bij elkaar op en je zult verrast zijn.

De andere factor is dat er in Europa concurrentie op het spoor begint te komen. De SNCF heeft een goedkope hogesnelheidsdienst OUIGO gelanceerd. RENFE-AVLO is RENFE's nieuwe snelle goedkope langeafstandstrein, met meer zitplaatsen per wagon maar veel lagere prijzen. Madrid Barcelona kan zo goedkoop zijn als 29 euro enkele reis. De concurrentie komt eraan en de passagier bespaart. De vraag bepaalt de beschikbaarheid.


Portugal loopt achter

Portugal heeft een achterstand in de ontwikkeling van hogesnelheidstreinen. Je kunt hier een kaart vinden. Het is moeilijk om betrouwbare data en projecten te krijgen voor misschien wel de belangrijkste route, Lissabon Madrid. Het probleem is de verbinding tussen Evora en de Spaanse grens. Infraestructuras de Portugal verwacht dat de nieuwe lijn in december 2023 klaar zal zijn.

Het project maakt deel uit van de spoorverbinding tussen Elvas en Évora, de grootste investering van Portugal. Neem de datum van voltooiing met een korreltje zout, misschien nog een paar maanden, maar als deze informatie klopt, zou de verbinding tussen Lissabon en Madrid volgend jaar operationeel kunnen zijn. Deze lijn zal deel uitmaken van de toekomstige Zuidelijke Internationale Corridor, die de havens in het zuiden van het land (Lissabon, Sines en Setúbal) zal verbinden met het spoorwegnetwerk dat via Badajoz een verbinding heeft met Spanje. Dit staat ook bekend als de Atlantische Corridor. De Atlantische Corridor is een spoorlijn die Portugal, Spanje, Frankrijk en Duitsland met elkaar verbindt, een belangrijke slagader van het Europese spoorwegnetwerk.

Spanje boekt snelle vooruitgang. Plasencia-Cáceres-Badajoz (bijna 150 km + 18 km van de ringweg rond Mérida in aanbouw) is voltooid. Op 18 juli 2022 werd het traject Plasencia-Mérida-Cáceres-Badajoz van deze nieuwe lijn in gebruik genomen. Madrid-Lissabon heeft een hoge prioriteit en uit alle beschikbare informatie blijkt dat er snel vooruitgang wordt geboekt.


RENFE in Portugal

Voeg alle verschillende stukjes informatie toe die beschikbaar zijn op officiële overheids- en andere spoorwegsites, en het zou moeilijk zijn om niet te begrijpen waarom RENFE bezig is met het verkrijgen van de bevoegdheid om op Portugese lijnen te rijden, en ze lijken het einde van dit jaar in zicht te hebben als startdatum. De training is al vergevorderd en zoals je gemakkelijk kunt zien, accepteert RENFE geen vertragingen of weigeringen. Kijk naar wat er in Frankrijk is gebeurd. Afgelopen woensdag kondigde RENFE de lancering van haar vijfde business unit aan in een poging om de groei van haar internationale activiteiten in goede banen te leiden. RENFE 'Proyectos Internacionales' werd opgericht na de herstructurering van de RENFE-activiteiten.


Trein in plaats van vliegtuig

Elke dag wordt dit een echt alternatief. Hoeveel CO2-uitstotende vluchten door Europa zouden worden geschrapt als dit werkelijkheid kan worden. Binnenkort heb jij de keuze. Jouw kans om een verschil te maken tegen de opwarming van de aarde. Houd deze ruimte in de gaten voor het laatste nieuws.

Author

Resident in Portugal for 50 years, publishing and writing about Portugal since 1977. Privileged to have seen, firsthand, Portugal progress from a dictatorship (1974) into a stable democracy. 

Paul Luckman