Vanwege de voorgestelde ontziltingsinstallatie in de gemeente, die door de lokale bevolking wordt gezien als een "milieudelict" dat zou kunnen leiden tot "onherstelbare schade" aan het gebied, heeft een groep buitenlandse inwoners van de Algarve gedreigd om de gemeenteraad van Albufeira voor het Europese Hof van Justitie te dagen.

De organisatie overhandigde een petitie tegen het project aan het gemeentebestuur van Albufeira, waarin alle wetenschappelijke argumenten worden opgesomd waarom ontzilting niet de oplossing is voor de Algarve.

Plataforma Água Sustentável, dat ook tegen de bouw van een ontziltingsinstallatie in de buurt van Albufeira in de Algarve is, stuurde The Portugal News een rapport dat hun ideeën bevestigt over waarom dit voorstel "rampzalig" voor de regio zal zijn.

Plataforma Água Sustentável (PAS) is een project waarin veel milieu- en sociale verenigingen samenwerken om te bewijzen dat een ontziltingsinstallatie in Albufeira de gevolgen van de droogte in de regio niet zou verlichten.

De ontziltingsinstallatie zou worden geplaatst in een beschermd zeegebied, namelijk het onlangs goedgekeurde mariene natuurpark Refice do Algarve, wat gevolgen heeft voor het milieu in een gebied dat door de autoriteiten wordt beschermd. Volgens PAS zou het afgewerkte pekelwater terugkomen in zee, gevuld met "het gewonnen zout, anorganische en organische chemicaliën, zware metalen en een hoog niveau aan micro-organismen", waardoor de zee vervuild zou raken. Bovendien zou de atmosfeer ook de gevolgen van de ontziltingsinstallatie ondervinden, zoals PAS in hun verklaring vermeldde, omdat "de uitstoot van vervuilende gassen in de atmosfeer die gepaard gaat met het type fossiele energie dat wordt gebruikt, bijdraagt aan een groter broeikaseffect."

Watervervuiling

Gezien het project zou het pekelwater "op slechts 1,8 kilometer afstand van het strand" worden geloosd, wat niet alleen gevolgen zou hebben voor het zeemilieu, maar ook voor de waterkwaliteit en dus voor het toerisme en de visserij. Bovendien zou de lozing van het pekelwater het zoutgehalte van het zeewater uit balans brengen, "ook al is er een vermindering in de diffusors, het blijft hoger dan dat van zeewater", waardoor ook de pH van het zeewater zou kunnen worden aangetast "afhankelijk van de hoeveelheid zuur/base die wordt toegevoegd, maar met variaties die meer of minder dan twee kunnen bedragen". Niet voorzichtig zijn met de hoeveelheid zout in het zeewater kan veel gevolgen hebben voor elke soort die in het gebied leeft, want "een slechte verdunning van pekel kan leiden tot hypersaliniteit in het zeemilieu, waardoor de hoeveelheid opgeloste zuurstof in het water afneemt".

De weersomstandigheden kunnen worden beïnvloed door een verkeerde lozing van pekel in zee, wat weer gevolgen heeft voor de zeefauna en -flora. Hypersalische vloeistof op zee kan "de reflectiecoëfficiënt van het gefilterde licht wijzigen, waardoor een mist ontstaat die de doorgang van licht belemmert, wat de fotosynthese van mariene plantensoorten beïnvloedt."

PAS vermeldt ook dat de aanleg van "een pekelverwijderingspijpleiding op de zeebodem wordt beschouwd als een van de slechtst mogelijke alternatieven, aangezien de pijpleiding zelf de kans op milieurisico's vermenigvuldigt."

Het proces dat in het project voor de ontziltingsinstallatie in Albufeira wordt genoemd, richt zich op "omgekeerde osmose membraantechnologie, in twee fasen". Het begint met filtratie "met behulp van hogedrukpompen door een semi-permeabel membraan," waarna het water, nadat het door het membraan is gestroomd, minder geconcentreerd is in zout en onzuiverheden, meestal slib genoemd. De PAS-verklaring stelt dat het genoemde proces "ongeveer 85% van alle bestaande ontziltingsinstallaties wereldwijd vertegenwoordigt", maar dat het proces niet efficiënt is, aangezien het slechts 40% efficiënt is voor drinkwater.

Geluidsoverlast

Wat geluidsoverlast betreft, zouden de gevolgen vooral aan de oppervlakte merkbaar zijn, hoewel er "over onderwatergeluid niet genoeg informatie is gevonden". Sommige studies tonen echter aan dat het lawaai van de ontziltingsinstallatie een impact zou hebben, zoals Fuentes-Bargues suggereerde in een studie die in 2014 werd uitgevoerd en die door PAS werd geciteerd in hun verklaring. Fuentes-Bargues bevestigt dat "Aan de oppervlakte zijn lawaai, energieverbruik, visuele impact veroorzaakt door de installaties, en de samenspanning en elektrocutie van vogels met de hoogspanningslijnen de belangrijkste geïdentificeerde en geëvalueerde effecten".

PAS suggereert dat het onderwatergeluid geanalyseerd moet worden, omdat verwacht wordt dat machines tijdens industriële werkzaamheden trillingen en geluid produceren die lokale gemeenschappen kunnen beïnvloeden. En net zoals trillingen van "voertuigen, winningsactiviteiten en zelfs windturbines" invloed kunnen hebben op het onderwaterleven, waardoor het aantal soorten individuen in het gebied vermindert, en ook "verhoogde stress, effect op het vermogen om partners aan te trekken."

Alternatieven voor ontzilting

De groep stelt in het persbericht dat naar The Portugal News is gestuurd dat ontzilting moet worden gebruikt "als laatste redmiddel, wanneer alle andere alternatieven zijn uitgeput", omdat het proces veel energie verbruikt en "grote gevolgen voor het milieu" heeft, zoals eerder genoemd.

Naast het feit dat het een dure en vervuilende maatregel is, heeft ontzilting volgens PAS een lage efficiëntie en is het niet het meest duurzame middel om de gevolgen van de droogte te verminderen, omdat "de efficiëntie van het proces om drinkwater te verkrijgen slechts 40% zal zijn, wat naast alle genoemde problemen betekent dat er aanzienlijke verliezen worden geleden tijdens het technologische proces, mogelijk doordat er is gekozen voor een minder innovatief chemisch proces, wat kosten met zich meebrengt op de middellange en lange termijn". PAS illustreert ook wat er gebeurt in andere landen, zoals Spanje, waar ongeveer 800 ontziltingsinstallaties staan en er "meer waterschaarsteproblemen zijn dan in Portugal." Bovendien zou de ontzilting van zeewater sociale gevolgen hebben, zoals "sociale onrechtvaardigheid die voortvloeit uit het feit dat het water dat nodig is voor het leven van slechtere kwaliteit en duurder is dan het water uit dammen en watervoerende lagen," dat wordt geleverd voor landbouw en golfbanen.

Om alle genoemde gevolgen te voorkomen, stelde PAS een aantal maatregelen voor die de ontziltingsinstallatie in Albufeira zouden kunnen vervangen. Boven enkele van de maatregelen stelt PAS dat het percentage hergebruik van water in Portugal "slechts 1,02% is". De actie op dit gebied was al gepland en zou door de verantwoordelijke autoriteiten gericht kunnen worden uitgevoerd.

De landbouw is de sector waar het meeste water wordt verbruikt, dus de controle op het water dat op dit gebied wordt verbruikt moet door de regering worden gegarandeerd, stelt PAS, die benadrukt dat de ontziltingsinstallatie alleen water zou leveren voor de huizen van de mensen. Daarom moet de kwantificering van het water dat bijvoorbeeld door aquifers wordt verspreid, worden geregeld.

Concluderend heeft de voorgestelde ontziltingsfabriek in Albufeira, Algarve, vanwege de mogelijke negatieve gevolgen voor het milieu, de samenleving en de economie, veel discussie en kritiek losgemaakt.

In het licht van de toenemende waterschaarste onderstrepen de zorgen van groepen als Plataforma Água Sustentável het belang van het serieus nadenken over en grondig herzien van waterbeheermethoden.

Ontzilting lijkt misschien een werkbare optie, maar de hoge energiekosten, negatieve effecten op het milieu en sociale onrechtvaardigheden onderstrepen de noodzaak van een uitgebreidere strategie die de nadruk legt op innovatie, behoud en duurzaam watergebruik.

In het licht van de waterproblemen kunnen belanghebbenden samenwerken om de gezondheid van de ecosystemen, mensen en economie van de Algarve op de lange termijn te garanderen door communicatie te bevorderen, diepgaande studies uit te voeren en andere oplossingen te onderzoeken.


Gerelateerde artikelen