De SD1 kreeg in 1977 de felbegeerde prijs voor Europese auto van het jaar. De nieuwe Rover brak niet alleen de oude 'pijp en slippers' mal, hij verbrijzelde hem in duizend kleine stukjes. De auto was een uitstekend concept dat er nog lang nadat hij in de showroom stond als een concept bleef uitzien. Het was een luxueuze, frisse, luchtige grote hatchback die een heel gezin en al hun bezittingen in sublieme luxe kon vervoeren.

Moeiteloos

Rover concentreerde zich op moeiteloze zes- en achtcilindermotoren. Hoewel viercilinder benzine- en dieselvarianten beschikbaar waren, waren motoren met grote cilinderinhoud absoluut aan de orde van de dag. Qua design sloeg Rover een eigen weg in, in een tijd waarin de meeste andere fabrikanten van zakenauto's vasthielden aan strakke driedelige configuraties.

De industriële strijd in de jaren 70 verpersoonlijkte het SD1 tijdperk. Deze Rover had alles wat door andere fabrikanten werd gebouwd kunnen uitdagen. De ambities werden gefnuikt omdat hij was gemaakt van een bak met laagwaardige onderdelen, in elkaar geflanst door een slecht gemotiveerd personeel. Rover personeel wilde duidelijk niet in de buurt van de werkvloer zijn. In plaats van trots te zijn op hun werk of de producten, was het personeel van Rover grotendeels een groep militanten van de Unie die de auto's zonder enige zorg in elkaar gooiden. De SD1 bleek de zoveelste nagel aan de doodskist van de Britse auto-industrie.

Tientallen jaren nadat de laatste SD1 van de band rolde, zijn er verrassend genoeg nog enkele overlevenden. De waarde is gestaag gestegen door de belangstelling van verzamelaars. Maar welke Rover SD1 zou het beste zijn om te kopen op de huidige klassieke automarkt?

Veel auto's

De Vitesses krijgen alle aandacht. Met goede specificaties vertegenwoordigen deze beestjes veel auto voor het geld. Een goed onderhouden V8 SD1 zal een mooie auto blijken te zijn dankzij al die moeiteloze problemen. Aangezien de V8's het meest gewild zijn, is het de moeite waard om na te gaan of een potentiële aankoop de fabriek daadwerkelijk als V8 heeft verlaten. Een in elkaar geflanste ex-tweeliter kan problemen opleveren.

De V8 was de grootste verkoper, maar Rover bouwde meer dan 100.000 2600's, 43.000 2300's, 20.000 2000's en 10.000 diesels. De EFi V8 Vanden Plas wordt zeer gewaardeerd omdat er slechts 1.113 ooit werden geproduceerd, vergeleken met bijna 4000 Vitessen. Toch mogen we een zescilinder SD1 of zelfs een goede viercilinder versie niet versmaden als hij in orde is. Zes cilinders zorgen voor soepel en ontspannen cruisen met meer dan genoeg puf voor de meesten. Zelfs de viercilinder (2000 cc) is pittiger dan je zou verwachten. U zult zeker minder snel bij de voornaam genoemd worden door de bedienden op het parkeerterrein.



Er zijn niet veel van de eerste exemplaren bewaard gebleven. Corrosie was een groot probleem. Latere SD1's werden veel beter gebouwd, maar roest vormde nog steeds een groot probleem. Latere exemplaren genoten ook van verbeterde elektronica en een betere kwaliteit van het interieur, inclusief hogere specificaties. Maar als het gaat om gadgets en klassieke auto's, is minder vaak meer. Te veel toeters en bellen kan leiden tot betrouwbaarheidsproblemen.

Dus. De Rover SD1 was een Britse berline met meer dan een zweem van supercar looks. De koplampen en richtingaanwijzers kopiëren de Daytona met dat kenmerkende Daytona-thema dat doorloopt tot en met de zwierige lijnen. De auto werd omschreven als "elegant", wat voor BL de moeite waard was, want eigentijdse elegantie vormde de kern van de stylingfilosofie van de SD1. British Leyland had ernaar gestreefd een auto te maken met een eigen identiteit en een gestroomlijnde aerodynamica die moeiteloos op hoge snelheid kon rijden.

Een grote vraag

Hoewel eigentijds, wist Rover dat het ontwerp goed ontvangen moest worden door de Rover-getrouwen. De auto moest zowel smakelijk als tijdloos zijn. Een hele opgave als je bedenkt dat al deze eigenschappen gecombineerd moesten worden in een ontwerp dat veel ruimte bood, inclusief een royaal laadvermogen. Veelzijdigheid was de sleutel. Rover moest een auto produceren die moeiteloos kon worden geconfigureerd voor elke gelegenheid.

De modernistische, aerodynamische vorm betekende een heel verschil met Rovers verleden. Ook het interieurontwerp brak met de mal. Weg was het gebruikelijke 'mini Rolls-Royce' hout en leder. Er kwam zacht aanvoelende kunststof, een strak en luchtig ontwerp met een doosvormig instrumentenpaneel dat bovenop een breed en symmetrisch dashboard werd geschroefd. Zelfs deze nieuwerwetse dashboard lay-out was vooral praktisch omdat het sneller en gemakkelijker was om te wisselen van RHD naar LHD productie. Het zag er echter goed uit. Een soortgelijke opzet werd gebruikt in de al even futuristische Aston Martin Lagonda. Het interieur van de SD1 had voorzieningen die wij tegenwoordig allemaal als vanzelfsprekend beschouwen, maar die in de jaren 70 een zeldzaamheid waren. Dingen zoals een volledig verstelbare stuurkolom, neerklapbare achterbank en veel 'cubby' opbergruimtes. Hij had zelfs inwendig verstelbare buitenspiegels.

Het is waar dat de SD1 een enorme breuk was met het conventionele Rover ideaal. Gek genoeg leek het volgende model (de Rover 800) een beetje een stap terug in de styling. Hoewel er een 800 coupé beschikbaar was, ging de 800 sedan overwegend terug naar een traditionele driebak. Vergeleken met alle opwinding van de SD1 leek de 800 een beetje saai.

Dus, waar moet je op letten als je een SD1 als klassieker overweegt? Nou, corrosie is de belangrijkste, vooral op vroege auto's die de vervelende gewoonte hadden om in zemelen te veranderen. Controleer de gebruikelijke verdachte gebieden zoals wielkasten, valramen, dorpels, vloerplaten en deurbodems. Scuttlepanelen roesten ook, evenals achterkleppen en de bovenkant van de MacPherson veerpoten. Een zorgvuldige inspectie op een lift is essentieel om de draagarmen van de achterwielophanging goed te kunnen bekijken, die door de gevreesde tinworm van de carrosserie kunnen loskomen.



Robuust

Hoewel Rover V8-motoren over het algemeen robuust zijn, staan ze bekend om hun oververhitting bij slecht onderhoud. Waterkanalen en radiatoren kunnen dichtslibben als het antivriesgehalte niet regelmatig wordt gecontroleerd en ververst. Regelmatige olieverversing is ook essentieel om voortijdige slijtage van de nokkenas te voorkomen.

De handgeschakelde vijfversnellingsbakken van de SD1 waren sterke eenheden, maar uiteindelijk zullen ze natuurlijk slijten. Luister naar rommelende geluiden, zelfs in neutraal. Borg-Warner automatische versnellingsbakken waren daarentegen nooit zo sterk. Luister naar herkenbare geluiden of schokkerig schakelen. 60.000 of 70.000 mijl was het maximum voor die oude versnellingsbakken, maar goede vervangingen of revisies zijn relatief betaalbaar.

Het interieur was altijd vrij duurzaam, maar de bovenkant van het dashboard kan kromtrekken, vooral als de auto's in een zonniger klimaat zijn gebruikt. Vervangende deurkaarten of dashboards zijn tegenwoordig niet gemakkelijk te vinden.

Het geheim is een goede te vinden. Vraag deskundig advies en blijf met beide benen op de grond staan. Als een potentiële auto aan alle voorwaarden voldoet, kan er een goede investering in uw garage staan. Veel rijplezier!

Author

Douglas Hughes is a UK-based writer producing general interest articles ranging from travel pieces to classic motoring. 

Douglas Hughes