Op straat eten is in de meeste wereldsteden een recept voor een ramp. Vuil, stof, vervuiling en smerigheid zijn een broedplaats voor ziekten. Maar professionele foerager Anna Nyman benadrukt dat de natuurlijke bacteriën die gedijen op kruiden en wilde bloemen in de parken van Helsinki goed zijn voor je darmen.
"Alles in de supermarkt is bespoten," zegt de zachtaardige, ondeugende Fin, die er in het bos net zo comfortabel uitziet als Jamie Oliver in zijn gepolijste roestvrijstalen keuken. "Maar wild voedsel heeft zoveel leven."
De hele ochtend hebben we de kustweiden en de met gras en keien bezaaide hellingen van het eiland Seurasaari uitgekamd, een openluchtmuseum van traditionele houten huizen op een stukje vredig land dat door een brug met het vasteland is verbonden. Anna's rieten mand ligt vol met lekkers: wilde viooltjes die in ijsblokjes worden ingevroren voor decoratieve cocktails; 'Slippery Jack' paddenstoelen voor een risotto; en zuring, een heerlijke saladegarnituur met een bittere sorbettoon.
Er zijn niet veel stedelijke centra waar je eetbare kruiden en paddenstoelen kunt plukken op korte rijafstand van het centrum, maar de Finse hoofdstad is een uitzondering. In een land waar het recht op foerageren en zwerven in de wet is verankerd, is leven van het land een nationaal tijdverdrijf. Vorige maand scoorde de stad de vierde plaats op de Global Destination Sustainability (GDS) Index. Helsinki hoopt in 2030 koolstofneutraal te zijn.
Duurzaamheid is een modewoord - en met reden. Maar onbewust is het al tientallen jaren een manier van leven voor Finnen. Dit is nog steeds het meest beboste land van Europa (75% van het grondgebied is bedekt met bomen) en de bevolking is ongeveer 5,5 miljoen - minder dan de helft van het aantal inwoners van Groot-Londen.
"Wij zijn bosmensen. Het zit in ons DNA om jager-verzamelaars te zijn," zegt Anna terwijl ze een kopje chaga paddenstoel thee inschenkt uit een veldfles. De parasiet die uit de stam van een berkenboom wordt gesneden, vertelt ze me, is een gewaardeerd supervoedsel dat bekend staat om zijn immuniteitsverhogende werking. Anna is gediplomeerd bioloog en heeft een kantoorbaan ingeruild voor een leven in de buitenlucht. Tegenwoordig neemt ze regelmatig toeristen en bedrijfsgroepen mee op foerageertochten en geniet ze ervan om te zien hoe elk gevoel van hiërarchie vervaagt aan de bosgrenzen. "Hier verliest iedereen zijn titel," zegt ze.
Helsinki is een natuurlijke kanshebber voor de meest gezonde stedentrip van Europa en laat duurzaam leven er gemakkelijk uitzien. In restaurant Skörd(skörd.fi) in het centrale Design District vertelt medeoprichter Janne Kylmämaa me trots dat alles - "behalve het zout" - uit Finland komt. In een klimaat waar driekwart van het jaar weinig groeit, is het een uitdaging om een gastronomisch menu samen te stellen.
"Het geeft ruimte om te innoveren met ingrediënten en wat er op de dag beschikbaar is," zegt Janne, terwijl hij me een voorgerecht serveert van peterseliewortel met hollandaisesaus en duizendblad, in zijn kleine, eenvoudige eetkamer met bakstenen muren. Wilde eendenhart met mierikswortel, hert met frambozensaus en porcini ijs behoren tot de verrassende hoogtepunten.
Het meest onverwacht zijn echter de wijnen, allemaal gemaakt van bessen - waaronder een witte bessenwijn die zich makkelijk zou kunnen voordoen als een Chileense sauvignon blanc. De wijnscène, die wordt gemaakt door een handjevol enthousiastelingen, groeit langzaam en eerder dit jaar werd de eerste wijn gemaakt van druiven die in Finland zijn geteeld - zowel een indrukwekkende prestatie als een alarmerende indicatie van klimaatverandering.
De sleutel tot een leven in harmonie met de natuur is het optimaal benutten van de beschikbare hulpbronnen - een benadering die wordt toegepast door de circulaire modefranchise Relove, die winkelen in kringloopwinkels heeft getransformeerd tot een boetiekervaring. Hun nieuwste winkel, het geesteskind van voormalig radiopresentatrice en model Noora Hautakangas, opende deze zomer in de vertrekhal van Helsinki-Vantaa en is daarmee 's werelds eerste tweedehandswinkel op een luchthaven.
Ik snuffel in de rails van een concessie in het Stockmann warenhuis in het centrum van Helsinki, allemaal gehuurd door verkopers maar netjes gerangschikt door het personeel. Je vindt er tweedehands spullen van internationale merken als Isabel Marant en Chanel, maar ook van lokale kampioenen als Gauhar en Paola Suhonen, die haar kleding in beperkte oplage maakt om verspilling te voorkomen.
Eén ding dat ik niet nalaat te doen is een bezoekje brengen aan een sauna voordat ik vertrek; het is een Finse traditie en een van de beste manieren om een vroege herfstavond door te brengen. Op Lonna, een piepklein eiland in de 330 eilanden tellende archipel van Helsinki, dat ooit door de Russische marine werd gebruikt om mijnen op te slaan, bezoek ik een milieuvriendelijke sauna en een biologisch restaurant dat deel uitmaakt van Visit Finland's Sustainable Travel Finland (STF) programma.
Later die avond, tijdens de 10 minuten durende boottocht terug naar de Grote Markt, krijg ik eindelijk een idee van wat deze ingetogen, schoonlevende stad zo vrolijk maakt. Het begint met een paar vingers die op een bierblikje trommelen, gevolgd door een groepje neuriënde vrienden en uiteindelijk een meisje dat op een van de leren bankjes klimt om de hit 'Happy' van Pharrell Williams te zingen. Impromptu en opbeurend, het is puur plezier. En ja, ik klap mee omdat, zoals de tekst suggereert, dat is wat ik wil doen.