Na szczycie tabeli, z 891 chronionymi produktami, znajdują się Włochy, a następnie Francja (767), Hiszpania (394), Grecja (284) i Portugalia (212).

Na drugim końcu tabeli znajdują się Estonia z zaledwie dwoma oznaczeniami geograficznymi, Luksemburg i Malta (po trzy) oraz Łotwa (cztery).

Oznaczenia geograficzne ustanawiają prawa własności intelektualnej dla określonych produktów rolnych, których cechy są związane z obszarem produkcji i obejmują trzy kategorie: PDO - chroniona nazwa pochodzenia (żywność i wino), PGI - chronione oznaczenie geograficzne (żywność i wino) oraz GI - oznaczenie geograficzne (napoje spirytusowe i wina aromatyzowane).

Produkty zarejestrowane jako DOP to te, które mają najsilniejsze powiązania z miejscem, w którym są wytwarzane.

Portugalska lista rozpoczyna się, w kolejności alfabetycznej, od brandy Alentejo, a kończy na cielęcinie Lafões.

Aby zarejestrować nazwę produktu, europejscy producenci lub grupy producentów muszą sporządzić specyfikację produktu i, w stosownych przypadkach, wskazać związek z obszarem geograficznym.