Alles valt langzaam op zijn plaats, maar zoals u zich wel kunt voorstellen is het creëren van een nieuwe "levensinfrastructuur" in een ander land een enorme opgave - en een die we graag op ons hebben genomen.

Immers, om zo'n verhuizing te maken, wil je jezelf het geschenk geven dat je er helemaal voor gaat.

De grote dingen zijn geregeld - een legale inwoner worden, een woning vinden, een auto kopen, een ziektekostenverzekering afsluiten (goedkoop!), onze goederen verschepen (we hebben ervoor gekozen om alleen de basisbehoeften vanuit de VS te versturen - ik zal het daar een andere keer over hebben).

En nu de ontelbare nieuwe manieren van "dingen doen" in ons opnemen .... zoals een nummertje trekken en geduldig in de rij wachten. Leren omgaan met de Atlantische branding van 16 graden, het accepteren van loslopende honden en mijn favoriet - de was buiten te drogen hangen!

Dit laatste is alomtegenwoordig in Portugal - met ongeveer 300 dagen zon per jaar, vaak winderige omstandigheden en dure elektriciteit (maar niet in de buurt van de kosten in de VS), is het geen wonder dat de meeste appartementen en andere woningen een versie van een waslijn hebben... of een rek dat aan de buitenkant van een raam wordt bevestigd. Andere Europese landen doen het natuurlijk ook, maar in dit opzicht lijkt Portugal een overtreffende trap te zijn (misschien omdat het hier het hele jaar door warmer is dan bij de meeste Europese buren?).

In elk geval hebben wij een waslijn geërfd en besloten we dat het zinvol was om eerst een winter hier in het zuiden van het land door te brengen, voordat we een droger zouden kopen en installeren. Zou het kunnen dat de meeste Portugezen een voorkeur hebben voor aan de lijn gedroogde kleren?


Waslijn nostalgie

Toen ik een kind was, was een van mijn taken het ophangen van kleren aan de waslijn. Ik vond het heerlijk! Ik was alleen in onze achtertuin, weg van de hectiek van het huishouden. Het was vredig, meestal zonnig met een licht briesje. Er was niets anders te doen dan me volledig bewust te zijn van hoe ik de kleren, lakens en handdoeken ophing en ervoor te zorgen dat alles zo goed mogelijk werd belicht, zodat ze optimaal zouden drogen

.

Credits: Geleverd beeld;

Ik zou het toen niet gezegd hebben, maar nu ik terugdenk aan die herinneringen, zou ik deze activiteit heel zen noemen. Zen - een woord afkomstig uit het Japans en afgeleid van het Sanskriet, wordt losjes vertaald als "contemplatie" of "meditatieve staat". Ja! Zo voelde het... een kalme en gemakkelijke staat van zijn.


Toen groeide ik op en kreeg een droger

Toen ik ging studeren, werden de waslijnen achtergelaten en kwamen de drogers in mijn leven. Of het nu studentenhuizen, appartementen, wasserettes of huizen waren ... drogers waren de manier. Het blijkt dat de gewoonte om drogers te gebruiken zich diep heeft ingegraven in de Amerikaanse tijdgeest. In feite zijn er talrijke drooglijnverboden in gebieden van de VS (de staten met de meeste verboden zijn Arizona, Florida, Hawaii en Nevada). In totaal hebben ongeveer 20 staten beperkingen op waslijnen. Talloze verenigingen van huiseigenaren (HOA's) hebben een verordening die verbiedt dat je wat dan ook te drogen hangt.

Het belangrijkste argument tegen waslijnen die zichtbaar zijn voor je buren is dat ze ontsierend zijn - wat de landschapsarchitectuur in buurten aantast en (zucht!) mogelijk de waarde van het onroerend goed verlaagt.

Ik moet zeggen dat vanuit mijn positie in Portugal het perspectief op waslijnen hier het tegenovergestelde is... zij/wij hoeven niet te verbergen dat we lakens gebruiken en ondergoed dragen! Ik hou van die authenticiteit. Natuurlijk, als je naar de foto's hier kijkt, kun je zien dat schoonheid echt in het oog van de toeschouwer ligt... en dat oude, verouderde gebouwen een geheel eigen schoonheid kunnen hebben (en hebben!).

Credits: Afbeelding meegeleverd;

Uiteindelijk hebben we, na een winter en de bijbehorende regen, toch gekozen voor een droger, zodat we de keuze hebben tussen ophangen en drogen - hoewel mijn Portugese huishoudster erop staat de waslijn te gebruiken. Ook al kost het haar meer tijd om de kleren op te hangen, ze wil dat ze die lijndroog frisheid hebben voor ons.

Hoe dan ook, dit met jullie delen is een verfrissend verschil met zoveel van wat er de laatste tijd in de V.S. gebeurt, hè?

Dus hadden of hebben jullie waslijnen in jullie leven of hebben jullie er ooit over nagedacht? In de VS kan het een generatie ding zijn. Hier in Portugal, is het een manier van leven.

Becca Williams heeft zich gevestigd in een kleine stad in Lagos, een badplaats aan de zuidkust van Portugal. Neem contact met haar op via AlgarveBecca@gmail.com


Author

Becca Williams lives in Lagos, a seaside town on Portugal’s southern coast. Contact her at AlgarveBecca@gmail.com

Becca Williams