Ik waardeer echt alle rijke reacties die lezers met me hebben gedeeld over mijn artikel "vrienden maken" - voor zowel minder als meer bereisde mensen.

Ik krijg zowel via mijn e-mail als via de commentaarsectie onderaan het artikel reacties van lezers te horen. In het commentaargedeelte kunnen de trollen onder ons beledigingen spuien, veilig achter hun anonimiteit. Maar velen van hen, samen met de hoffelijke niet-trollen, maken een aantal echt goede punten.

Wat herhaaldelijk naar voren komt in het "commentaar"-gedeelte voor dit artikel is de rotsvaste overtuiging dat alle Engelssprekende immigranten - als ze tenminste attent en goedbedoeld zijn - zich zouden moeten mengen en vrienden zouden moeten worden met Portugezen door vloeiend Portugees te spreken.

Chris uit Lissabon kwam echter met een zeer evenwichtig perspectief en zei dat hij zich eenzaam voelde toen hij op zoek was naar vriendschappen, maar uiteindelijk een "gedeelde interesses" groep ontdekte en zijn mensen vond.

Hij voegde dit wijze inzicht toe:

"Meer dan het ontmoeten van nieuwe mensen is het het vinden van vriendschap van mensen met een gedeelde denkwijze. We proberen altijd te integreren en we zijn inclusief, maar terwijl de Portugese taal uitdaging evolueert en barrières blijven, is het altijd stap voor stap."

Ik moet het eens zijn met Chris op dit punt (ook al noemde hij me later in zijn commentaar een betuttelende en zelfingenomen Amerikaan).

We doen meestal allemaal ons best

Ongeacht of we de taal leren, wie is er eigenlijk van plan om naar een ander land te verhuizen en bekrompen en afstandelijk te zijn? Susan, die haar gedachten deelde in het commentaargedeelte, heeft een ruimhartige geest in gedachten: "Ik ben het ermee eens dat niemand van ons zich zou moeten beperken tot het opbouwen van relaties met andere expats of immigranten," zegt ze. "Totdat mijn Portugese taalvaardigheden VEEL beter zijn, is het echter erg moeilijk om relaties op te bouwen met lokale mensen. Dat gezegd hebbende, heb ik Portugese vrienden die zo vriendelijk zijn om in het Engels te converseren en/of mijn Portugees zachtjes te corrigeren."

Credits: Afbeelding meegeleverd; Auteur: Becca Williams;

Stacy, een Amerikaanse die me e-mailde, heeft veel gereisd, heeft in Santiago en Lima gewoond en woont nu al 5 jaar in Lissabon. "Ik raak altijd bevriend met Amerikanen," mijmert ze, "maar de echte uitdaging en de echte beloning is vrienden maken [met de inwoners] van de landen waar ik woon." Ze merkt op dat de Portugezen beleefd en hoffelijk zijn, maar moeilijk om te leren kennen, maar na het nodige werk heeft ze geweldige Portugese vrienden gemaakt en ze waardeert deze relaties.

Julie en haar man zijn vorig jaar vanuit Zuid-Afrika verhuisd. Ze zegt:

"Het was zo geweldig om te lezen wat jullie denken over immigranten hier in Portugal. We maken een soortgelijke ervaring mee. We vinden het een beetje moeilijk om vrienden te maken vanwege de taalbarrière, maar we zijn vastbesloten om de taal te leren naarmate we meer ingeburgerd raken."

Matt zegt: "Ik ben zo blij dat je dat artikel over vrienden hebt geschreven. Ik heb er de laatste tijd veel over nagedacht. Ik heb heel Portugal afgezocht op zoek naar een plek om te wonen. Omdat ik single ben, vind ik het belangrijk om ergens te zijn waar ik een gemeenschap kan hebben en, idealiter, vriendschappen.

Credits: Bijgeleverd beeld; Auteur: Becca Williams;

Een paar lezers stuurden me aanbevelingen:

Karen zegt: "Als expat en 12 jaar inwoonster van Portugal zou ik je aanraden om lid te worden van de International Women of Portugal groep.

Adrian vertelde me dat zijn vrouw een wekelijkse schilderbijeenkomst organiseert in een plaatselijke sociale club. Hij voegt eraan toe: "Ik moet erop wijzen dat dit geen 'serieuze onderneming' is en dat het meer een samenzijn is met een beetje schilderen en koffiedrinken in het plaatselijke café." (Ik voeg dit toe omdat iedereen het initiatief zou kunnen nemen om zoiets te beginnen.)

Credits: Bijgeleverd beeld; Auteur: Becca Williams;

Jackie, een uitvoerende taaltrainer, e-mailde en vertelde me dat ze Portugal na 15 jaar moest verlaten vanwege problemen met COVID. Ze haalde herinneringen op: "Ik hield van mijn leven in Lissabon, maar worstelde ook met het dilemma van betekenisvolle vriendschappen toen ik hier voor het eerst kwam. Het kostte me een tijdje om de activiteit 'lid worden' te omarmen (oogrol hier), omdat ik eerder van organische connecties hield. Meetup.com opende een grote cirkel voor me, samen met een flinke lepel ruimdenkendheid. We ontmoeten allerlei soorten mensen op zulke evenementen, maar we kunnen nog steeds onze kleine stam vinden."

Woorden om naar te leven

En tot slot, Thomasine, een Amerikaanse, zij e-mailde me om te zeggen dat haar tijd om naar Portugal te verhuizen dichterbij komt. Haar houding van dankbaarheid is aanstekelijk, dus ik laat je achter met haar kernachtige afscheidsproza: "Gedurende mijn hele leven brachten mijn ondernemingen altijd nieuwheid met zich mee. Verandering met al zijn uitdagingen brengt vaak goedheid."


Author

Becca Williams is originally from America but is now settling into small town living in Lagos, a seaside town on Portugal’s southern coast. Contact her at AlgarveBecca@gmail.com

Becca Williams