Ik heb een hekel aan het invullen van formulieren. De ouderwetse manier op papier was al erg genoeg - het gebruik van een correctievloeistof als je een fout maakte, maar een oude vloeistof plakte als beton en was moeilijk over te schrijven als hij eenmaal droog was. Nu komt het digitale tijdperk - en hoewel het makkelijker is om correcties aan te brengen - doe het gewoon voordat je op 'verzenden' drukt.


Paspoort aanvraag

Ik heb mijn Britse paspoort online vernieuwd en er waren heel veel instructies aan het begin van het proces.

Ik had beter moeten lezen, want ik was bang alles kwijt te raken als ik terugging om het te controleren. Ik nam mijn eigen foto, omdat dat de goedkope en vrolijke optie was - hij moest minstens 600 pixels breed en 750 pixels hoog zijn; minstens 50 KB en niet meer dan 10 MB, en de grootte van het hoofd van de kin tot de bovenkant moest tussen 29 mm en 34 mm zijn.
Ik was al digitaal gehandicapt. Ze zeggen dat foto's in een fotohokje de juiste grootte hebben, maar omdat ik niet wist waar er een was, vocht ik verder. Het was een nachtmerrie om het goed te krijgen - ik weet niet meer hoeveel pogingen het heeft gekost, maar het werd steeds afgekeurd - te veel schaduw, niet de 'juiste' witte achtergrond, wit oppervlak ongelijk, het onderwerp knipperde, te dichtbij, te ver weg, enz. Het zou zeker minder tijd hebben gekost om naar een photoshop te rijden - en minder frustrerend - om het daar te laten doen. Ik herinner me dat je vroeger de achterkant van twee echte foto's moest laten medeondertekenen om te bevestigen dat het een echte gelijkenis was door iemand met autoriteit - politieagent, dokter, advocaat, of 'iemand die je professioneel kent'. Lastig, want er was niet veel ruimte om te schrijven 'Ik bevestig dat dit een echte gelijkenis is van......' en toch genoeg ruimte over te laten voor een handtekening en titel.


Online enquêtes

Nog zo'n hekel - heb je ooit een online enquête ingevuld? Ik wel, omdat ik dacht dat het nuttig zou zijn, maar ik had er toen spijt van, omdat ik pagina na pagina met vragen onder ogen kreeg, met antwoordmogelijkheden als: niet leuk, een beetje niet leuk, een beetje meer dan een beetje niet leuk, heel erg niet leuk, absoluut verschrikkelijk, leuk, een beetje leuk, onvoorwaardelijk van houden...... nou, je snapt wat ik bedoel.En de leeftijdskeuzes zijn iets anders dat me irriteert - mijn keuze is helaas altijd de laatste, maar ik ben zo geneigd om het vakje '20-30' aan te vinken, gewoon uit recalcitrantie - een of andere arme analist ergens zal zich op zijn hoofd krabben omdat ik waarschijnlijk niet aan hun criteria zou voldoen voor, ik weet het niet - bingocruises of rimpelverwijderaar of wat dan ook.


CV of geen CV

Nog zo'n hekel - het opstellen van een CV. Het schrijven van een CV is een kunst op zich - te veel informatie en de werkgever begint zijn interesse te verliezen (ze zijn meestal niet echt geïnteresseerd in de eerste dingen), en als je er niet genoeg informatie in zet, weten ze niet wat je eigenlijk doet, of zelfs kunt doen.En ik heb een hekel aan sollicitatieformulieren waarin je moet antwoorden op vragen als 'Waar zie je jezelf over 30 jaar?' (verleidelijk om te zeggen 'waar je nu zit'), of 'Wat kun je voor dit bedrijf betekenen?' of - nog erger - 'Maak een lijst van je sterke en zwakke punten' (alsof je daar ECHT in zou trappen).

Credits: envato elements; Auteur: leungchopan;

Terug naar verkoper

Ik heb gemerkt dat er nogal wat formulieren worden ingevuld als je iets terugstuurt naar een winkel. Je hoeft toch niet echt te zeggen waarom - dus wat is de reden voor al die andere dingen? Ik stuur het terug, geef me er een in de juiste kleur/maat/prijs, of geef me mijn geld terug - simpel.


Sommige mensen kun je niet tevreden stellen!

Een vriendin heeft onlangs iets online aangevraagd en moest van alles kopieën overleggen, maar ze had een telefoonfoto gebruikt - nog steeds aantoonbaar een kopie - voor één item, en haar paspoortkopie was geen kleurenkopie, dus de hele zaak werd afgewezen en ze moest opnieuw beginnen.



Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan