De uitdagingen van een steeds groeiende stad, de wil om te blijven werken om er een plaats van te maken "met diversiteit en mensen van over de hele wereld" en de noodzaak om een sterke economie te hebben om mensen in nood te helpen. "Sociale verantwoordelijkheid is waar ik het meest in investeer", zei Carlos Moedas, wijzend op de cruciale sector: "Toerisme is goed voor 25 procent van onze banen en 20 procent van onze economie."


TPN: Wat maakt Lissabon zo aantrekkelijk voor buitenlanders?

CM: Lissabon heeft altijd een aantrekkingskracht gehad die voortkomt uit onze manier van zijn, wat ik de "ziel van Lissabon" noem. Ik heb veel in het buitenland gewoond, in verschillende landen, en ik heb vijf jaar bij de Europese Commissie gewerkt. Ik begrijp waarom buitenlanders graag bij ons zijn. Portugezen zijn van nature nieuwsgierig naar andere culturen en ik ken veel landen waar dit niet het geval is. Portugezen zijn van nature nieuwsgierig naar alles wat uit het buitenland komt, en hier in Lissabon is er ook een sterk instinct van gastvrijheid.

Onze stad heeft altijd haar deuren opengehouden voor de wereld en werd zelfs beschouwd als de "drie-stad", vanwege de eeuwen waarin christenen, moslims en joden hier zij aan zij leefden.Een open stad zijn zit heel erg in onze genen.

Buitenlanders vertellen me ook dat als ze aankomen ze zich meteen een deel van de stad voelen, en dat is ook zeldzaam. De vraag is hoe we dit in de toekomst kunnen behouden.


TPN: De groei van de stad heeft wat problemen veroorzaakt voor de bewoners. Maakt u zich zorgen dat Lissabon een punt bereikt, zoals Barcelona of Tokio, waar de omgeving minder gastvrij wordt?

CM: Ik denk dat we nog ver verwijderd zijn van dat soort scenario's, maar we moeten voorzichtig zijn. Twintig procent van de inwoners van Lissabon is hier niet geboren: we zijn echt een kosmopolitische stad. Elke dag komen er tussen de 35.000 en 40.000 toeristen naar de stad. Dat is geen enorm aantal vergeleken met de ongeveer miljoen mensen die elke dag vanuit de omliggende gebieden naar de stad komen. Het probleem is dat die 35.000 toeristen allemaal op hetzelfde moment naar dezelfde plaatsen gaan. Dat geeft mensen het idee dat er al te veel toerisme is.

Wat heb ik geprobeerd te doen om dit aan te pakken? Ik wil op andere plaatsen attracties creëren waar toeristen naartoe kunnen gaan en ik wil ook de toeristenbelasting verhogen. Dit zou kunnen helpen om de spanningen te verminderen die sommige politieke krachten hebben proberen op te wekken. Als de inwoners van Lissabon zien dat een verhoogde toeristenbelasting helpt om de stad schoon te houden of om nieuwe attracties te creëren, zoals we doen met het Almada Negreiros museum, dan zal dat de verhoudingen verbeteren en voorkomen dat Lissabon op het punt komt dat we nu zien in Barcelona of Venetië.

TPN: Is het verhogen van het aantal bezoeken, door toeristen of inwoners, een van uw doelen als burgemeester? Is het cruciaal voor de groei van de stad?

CM: Diversiteit is mijn doel. De beste steden, de steden die de meeste banen creëren en een betere kwaliteit van leven hebben, zijn de steden met de grootste diversiteit. Dat betekent dat er verschillende mensen zijn, met verschillende religies en verschillende manieren van denken: dat is allemaal goed voor een stad. Maar het is ook een van de kwesties die de samenleving polariseren, tussen extreem rechts dat niet van worstelende immigranten of vluchtelingen houdt en extreem links dat niet van rijke buitenlanders houdt.

Hier is het doel om een stad te hebben met diversiteit en mensen van over de hele wereld. Ik ben erg bezorgd dat de wereld gepolariseerd raakt tussen twee extremen, rechts en links. Ik probeer te voorkomen dat dit in Lissabon gebeurt. Ik denk dat ik daarin zal slagen omdat de mensen in Lissabon over het algemeen gematigd zijn.


TPN: Is er met deze toename van bezoekers en buitenlandse inwoners niet een risico dat de stad haar identiteit verliest?

CM: Nee, de identiteit van de stad blijft bestaan. Die identiteit komt voort uit het vertellen van ons verhaal. Net zoals onze grootouders ons onze familiegeschiedenis vertellen, moet ons land zijn geschiedenis vertellen en moeten wij de geschiedenis van onze stad vertellen. Maar steden veranderen, en terecht. Ze veranderen ten goede door diversiteit.


TPN: Dus dit is onderdeel van de toekomst? De diversiteit van de inwoners is essentieel voor de groei van de stad?

CM: Ongetwijfeld. De laatste jaren is de stad gegroeid, met veel mensen die van overzee komen. Zonder dat zou de bevolking sterk zijn gedaald. Tussen 2010 en 2020 dachten we dat dat zou gebeuren. Maar dat gebeurde niet, dankzij de komst van die 20 procent van buitenaf.


TPN: Wat is er nodig om Lissabon nog aantrekkelijker te maken voor bezoekers, investeerders en inwoners?

CM: In een stad ben je voortdurend bezig met het managen van conflicten, het is een dagelijkse klus. Je hebt mensen die me vragen om een straat af te sluiten en exclusief voor fietsen te maken, terwijl anderen willen dat fietsen verboden wordt. In Travessa dos Mastros bijvoorbeeld wilde een groep activisten de straat afsluiten voor verkeer en ik zei dat ik dacht dat dat zinvol kon zijn. Toen verschenen er plotseling wat oudere mensen met een petitie om de auto's op straat te houden. Het hoort erbij, alles moet geleidelijk gebeuren. Vandaag de dag hebben we uiterst links dat wil dat alles onmiddellijk gebeurt, en uiterst rechts dat vindt dat er niets mag veranderen, dat iedereen een auto moet hebben en dat er geen voetpaden mogen zijn. Dan is er het gematigde midden waarvan ik denk dat ik een goede vertegenwoordiger ben, die verdedigt dat dingen geleidelijk moeten gebeuren. Ik ben erg gematigd en ik denk dat een andere manier van regeren sociale wrijving zou veroorzaken.


Auteur: Rafael G Antunes;

TPN: Een van de meest gehoorde klachten betreft de bureaucratie die buitenlanders ervaren bij het verkrijgen van een visum of verblijfskaart. Zijn er manieren waarop u als burgemeester het proces kunt verbeteren en erkent u dat dit niet de verantwoordelijkheid van het stadhuis is?

CM: Ik kan niet direct ingrijpen. Maar ik heb bijvoorbeeld samengewerkt met de minister van het voorzitterschap, zodat mensen hier die in de problemen komen, zonder papieren, gemakkelijker toegang krijgen tot AIMA om hun situatie op te lossen. Er staan veel mensen op wachtlijsten en we zullen doen wat we kunnen om oplossingen mogelijk te maken. Als er investeringen nodig zijn, zullen we die doen, als er gebouwd moet worden, zullen we dat doen. Maar we hebben de hulp van de regering nodig.


TPN: Is het voor duurzame groei of geleidelijkheid, zoals u het noemt, beter om meer toeristen of meer inwoners te hebben?

CM: Natuurlijk heeft toerisme een grotere numerieke impact, het vertegenwoordigt 25 procent van onze banen en 20 procent van onze economie. In de buitenlandse bevolking die hier woont, hebben we een beetje van alles. We hebben mensen die het financieel goed hebben, die een negatieve invloed hebben op de huizenprijzen, maar aan de andere kant banen en bedrijven creëren en bijdragen aan de stad. We hebben ook mensen die het heel moeilijk hebben, soms zelfs moeilijker dan de Portugezen.


TPN: Het is een delicaat evenwicht tussen sociale verantwoordelijkheid en economische belangen...

CM: Sociale kwesties hebben altijd prioriteit, maar het probleem is dat we zonder economie geen geld hebben. Zonder geld kunnen we de sociale kwesties niet aanpakken. Mijn eerste taak als burgemeester bestond uit sociale maatregelen. We kregen bijvoorbeeld financiering van de Europese Unie, 560 miljoen euro, om huizen te bouwen. Meer dan 10% van de bevolking van Lissabon woont in gemeentelijke woningen. Er zijn niet veel steden in de wereld met dit percentage en in heel Portugal is het gemiddelde slechts 2 of 3 procent. We gaan meer bouwen en meer mensen ondersteunen. Sociale verantwoordelijkheid is waar ik het meest in investeer.


TPN: Op dit moment zijn de huizenprijzen het meest urgente probleem in Lissabon ...

CM: Er is nog lang geen directe oplossing. Ten eerste omdat nieuwbouw drie jaar duurt en ten tweede omdat er in een stad met de omvang, aantrekkingskracht en economie van Lissabon altijd mensen op de wachtlijst zullen staan.


TPN: Geef me een positief voorbeeld. Een stad die effectieve maatregelen heeft genomen om de huur en de woonlasten te beheersen ...

CM: Zoals ik al zei is het geen gemakkelijk probleem om op te lossen. De enige stad waar het goed heeft gewerkt is Wenen, een stad die veel gemeentelijke woningen heeft gebouwd. Ik denk dat dat de enige manier is, maar we werken ook met coöperaties van jonge mensen: we geven hen de grond zodat de huizen goedkoper worden.

Auteur: Rafael G Antunes;

TPN: Ik neem aan dat uw beleid altijd gericht zal zijn op kostenbeheersing in plaats van op het opleggen van prijscontroles?

CM: Dat zou het einde van de democratie zijn, toch? Dat is beleid dat niet democratisch of normaal is, en voor landen die dat pad bewandelen, loopt het niet goed af. Het invoeren van prijscontroles leidt uiteindelijk tot een parallelle economie. We moeten het goede voorbeeld geven, meer bouwen en betere plannen hebben om mensen te helpen hun huurkosten te betalen.


TPN: Eindelijk weten we nu waar het nieuwe vliegveld komt. Heeft de aankondiging op de korte termijn gevolgen voor de stad?

CM: Niet op de korte termijn en helaas is ons vliegveld al maximaal benut. We moeten nadenken over wat we met die ruimte willen doen. Zoals we Parque Tejo hebben gecreëerd, dertig hectare groene stad, moeten we nadenken over waar dat gebied voor zou kunnen dienen. Maar dat is een tienjarenplan dat goed doordacht moet zijn. De impact van het nieuwe vliegveld is echter in alle opzichten positief.