Andere stressoren zijn externe factoren zoals tegenslag in het vroege leven, blootstelling aan bepaalde omgevingsfactoren, armoede, discriminatie... Ernstige gezondheidskwesties, zoals een kankerdiagnose bij jezelf of bij een goede vriend of familielid, kunnen ook stress veroorzaken.

Het lichaam reageert op externe stressoren door stresshormonen vrij te geven (zoals epinefrine en noradrenaline) die de bloeddruk, hartslag en bloedsuikerspiegel verhogen. Deze reactie, die vaak de vecht-of-vluchtreactie wordt genoemd, helpt iemand om krachtiger en sneller te handelen om aan een waargenomen bedreiging te ontsnappen.

Hoewel de vecht-of-vluchtreactie het lichaam helpt om te gaan met kortstondige stress, kan deze reactie schadelijk zijn als ze wordt veroorzaakt door langdurige of chronische stress. Onderzoek heeft aangetoond dat mensen die chronische stress ervaren spijsverteringsproblemen, hartaandoeningen, hoge bloeddruk en een verzwakt immuunsysteem kunnen krijgen. Mensen die chronische stress ervaren hebben ook meer kans op hoofdpijn, slaapproblemen, concentratieproblemen, depressie, angst en virusinfecties.

Hoewel chronische stress tot veel gezondheidsproblemen kan leiden, is het niet duidelijk of er een verband is met kanker. Onderzoeken die tot nu toe zijn uitgevoerd hebben uiteenlopende resultaten opgeleverd. Zelfs als stress in verband lijkt te staan met het risico op kanker, kan de relatie indirect zijn. Mensen met chronische stress kunnen bijvoorbeeld bepaalde ongezonde gedragingen ontwikkelen, zoals roken, te veel eten, minder actief worden of alcohol drinken, die zelf weer in verband worden gebracht met een verhoogd risico op sommige vormen van kanker.

Laboratoriumonderzoek heeft aangetoond dat noradrenaline, dat vrijkomt als onderdeel van de vecht-of-vluchtreactie van het lichaam, angiogenese en uitzaaiing stimuleert. Dit hormoon kan ook neutrofielen activeren, een type immuuncel. In sommige gevallen kunnen neutrofielen tumoren helpen groeien door ze af te schermen van het immuunsysteem van het lichaam; ze kunnen ook slapende kankercellen "wakker maken".

Chronische stress kan ook leiden tot het vrijkomen van een klasse steroïdhormonen die glucocorticoïden worden genoemd. Glucocorticoïden kunnen uitzaaiingen en de weerstand tegen chemotherapie vergroten. Ze kunnen ook voorkomen dat het immuunsysteem van het lichaam kankercellen herkent en bestrijdt.

Hoewel sommige onderzoeken een verminderde overleving melden bij mensen met kanker die stress ervaren, blijft het bewijs dat stress de overleving direct beïnvloedt over het algemeen zwak.

Emotionele en sociale steun kan patiënten helpen om te leren gaan met stress. Dergelijke steun kan depressie, angst en ziekte- en behandelingsgerelateerde symptomen bij patiënten verminderen.

Er zijn aanwijzingen dat succesvolle omgang met stress door middel van sociale steun in verband wordt gebracht met betere klinische resultaten voor mensen met borstkanker en met tumorgroei bij eierstokkanker.

Een andere manier om met stress om te gaan is door lichamelijk actief te zijn. Het American College of Sports Medicine vond bewijs om te concluderen dat matig intensieve lichamelijke activiteit tijdens en na de behandeling van kanker angst en depressieve symptomen bij overlevenden van kanker kan verminderen.

Sommige organisaties van deskundigen bevelen aan dat alle kankerpatiënten kort na de diagnose en tijdens en na de behandeling worden gescreend met een geschikt instrument, zoals een stressschaal of vragenlijst, om na te gaan of ze hulp nodig hebben bij het omgaan met stress of risico lopen op distress.

Neem voor meer informatie contact op met Grupo HPA Saude op (+351) 282 420 400.