De drijfveren achter online trollgedrag zijn veelzijdig en vaak geworteld in psychologische factoren.

Trollen worden zelden ontmaskerd; ze verbergen hun identiteit heel zorgvuldig. Een geval tijdens het Madeline McCann 'incident' was een uitzondering. Martin Brunt, de gerespecteerde misdaadverslaggever van Sky News besloot te proberen te onthullen wie er achter een aantal bijzonder venijnige tweets over de ouders van McCann zat. Deze persoon die zich schuilhield onder de naam Sweepyface.


Identiteit trol onthuld

Ze bleek een dame te zijn genaamd Brenda Leyland uit Leicestershire. Leyland zag haar tweets, meer dan 4.600 stuks, als een publieke dienst - ze was duidelijk van mening dat er onrecht plaatsvond. "Ik ben vastbesloten om (de waarheid over) Maddie's dood te achterhalen," zei ze. Hoe is het mogelijk dat een dame die in een dorp woont en geen kennis van of ervaring met politiewerk heeft, gelooft dat ze de waarheid vanuit haar salon kan achterhalen? Dit trok de geloofwaardigheid tot het uiterste. Ze was in feite een gerespecteerd lid van haar gemeenschap en ze was er zo kapot van dat haar identiteit werd onthuld dat ze zelfmoord pleegde. Martin Brunt was diep geraakt door haar dood, hij was alleen van plan om de persoon achter de gemene tweets te onthullen, maar dit laat zien hoe ontzet zo'n persoon is om onthuld te worden.


Het trieste geval van Jay Slater

Een recenter geval was dat van Jay Slater, de jongeman die vermist raakte op een Spaans eiland in de ochtend van 17 juni. Jay's ouders meldden dat ze een Snapchat-bericht hadden ontvangen, waarin gewaarschuwd werd: "Kus maar gedag tegen je jongen, je zult hem nooit meer zien, hij is me veel geld schuldig." Zieke trollen hackten Jay's Instagram en beweerden dat de vermiste tiener dood was. Ze gingen door met hun niet aflatende aanval op de ouders met steeds meer bizarre theorieën. De 'leunstoel-detectives' lijken te vinden dat ze het recht hebben om hun wilde beweringen over sociale media te verspreiden, waardoor het leed van de ouders nog groter wordt.


De trollen geven nooit op

Sinds Jay's lichaam een paar dagen geleden door de politie werd gevonden, gaven de trollen hun campagne niet op.

Sky News berichtte op 16 juli: "De zaak heeft geleid tot online speculatie rond zijn verdwijning en pas zondag voelde de moeder van de heer Slater, Debbie Duncan, zich genoodzaakt om te spreken over de "vreselijke commentaren en theorieën die de sociale media vulden". Binnen een paar dagen na zijn verdwijning waren er een aantal Facebook-groepen over de zaak opgericht, waarvan sommige honderdduizenden leden trokken.

Het verhaal leidde echter ook tot een opeenvolging van wilde theorieën, vaak gebaseerd op ongefundeerde geruchten, vervalste screenshots van online berichten van mensen die met de zaak te maken hadden en, in sommige gevallen, vervalste video's die beweren de jongeman Slater te laten zien of wat er met hem gebeurd is.

Liz Kelly CBE een Britse professor en directeur van de Child and Woman Abuse Studies Unit aan de London Metropolitan University schreef "Absoluut hartverscheurend. Ik hoop dat al jullie gemene trollen zich schamen! Ziekelijk."


Wat beweegt trollen?

Waarom doen mensen dit, wat geeft hen het recht om hun beweringen en theorieën te verspreiden, ongeacht de schade die ze kunnen aanrichten? Dat is het gevaar van sociale media. Het geeft een tribune aan alle samenzweringstheoretici en amateur misdaadspecialisten om hun standpunten kenbaar te maken. Zelden of nooit maken ze hun identiteit bekend.

De impact van online trolling reikt verder dan het digitale domein en veroorzaakt vaak echte schade bij individuen die het slachtoffer worden van deze aanvallen. De psychologische impact op slachtoffers van online trolling kan ingrijpend zijn en leiden tot gevoelens van verdriet, angst en een laag gevoel van eigenwaarde. Cyberpesten en lastigvallen door online trollen kan langdurige gevolgen hebben voor het geestelijk welzijn van de personen die het doelwit zijn. Bovendien betekent de alomtegenwoordige aard van online trolling dat het voor slachtoffers moeilijk kan zijn om te ontsnappen aan het onophoudelijke spervuur van negatieve en kwetsende opmerkingen. Het is cruciaal om de schadelijke effecten van online trolling te erkennen en te werken aan een veiligere en meer respectvolle online omgeving voor alle gebruikers. Was dat maar mogelijk.


Wie heeft Donald Trump neergeschoten?

Sinds de moordpoging op Donald Trump zijn complottheoretici door het dolle heen. Dit is het soort situatie waar ze van houden, ze weten het antwoord. Sommigen beweren dat Joe Biden zelf het geweer heeft afgevuurd. Anderen beweren dat de president achter een plan zat om deze rivaal te vermoorden. Er is geen grens aan wat de online trollen beweren, sommigen geloven ze zelfs.

Dat is waar het echte probleem begint. Weinig of geen mensen geloven deze wilde theorieën, maar als het gaat om iets als vaccinaties, dan krijgen ze een enorm publiek, en velen die geloven wat ze beweren.

Ik kan je niet vertellen of vaccins veilig zijn, maar dat kunnen de leunstoelwetenschappers die eindeloze beweringen spuien over vermeende bijwerkingen, schade, niet-effectiviteit van hun 'huisdierhaat'-vaccin ook niet. Of je hen gelooft of niet is jouw zaak, maar ik vertrouw liever op geloofwaardig onderzoek en baseer mijn beslissing op wat zij zeggen. Er is genoeg geloofwaardig bewijs beschikbaar, trollen horen daar niet bij.


Trollen of samenzweringstheoretici?

Wat is het verschil? De meeste samenzweringstheoretici doen over het algemeen geen moeite om hun identiteit te verbergen. Trollen zijn lafaards die zich verschuilen achter valse identiteiten om mensen in moeilijkheden lastig te vallen en te misbruiken. Liz Kelly heeft gelijk: "Ik hoop dat al jullie gemene trollen zich schamen! Ziek."

Author

Resident in Portugal for 50 years, publishing and writing about Portugal since 1977. Privileged to have seen, firsthand, Portugal progress from a dictatorship (1974) into a stable democracy. 

Paul Luckman