Hier beschrijven experts de symptomen en de manieren om ermee om te gaan.


Wat zijn de symptomen van een paniekaanval?

"Paniekaanvallen zijn intense lichamelijke reacties op dingen in onze omgeving die worden veroorzaakt door gevoelens van angst, zorgen, stress of gevaar," legt Stevie Goulding uit, senior manager van de diensten voor ouders en verzorgers bij YoungMinds.

Mensen met een paniekaanval zeggen vaak dat ze een overweldigend gevoel van angst en bezorgdheid ervaren, maar hun lichaam vertoont ook een aantal lichamelijke symptomen.

"Algemene symptomen zijn duizeligheid, hartkloppingen, trillen, hyperventilatie, misselijkheid, tintelingen, pijn op de borst, een verstikkend gevoel en angst om dood te gaan of naderend onheil", zegt Dr. Henk Swanepoel, hoofd psychologie bij Cygnet Health Care. "Angst kan ook invloed hebben op iemands uitscheidings- en spijsverteringssysteem, wat zich kan uiten in buikkrampen, misselijkheid, diarree en verlies van eetlust."

Volgens de NHS duren de meeste paniekaanvallen vijf tot 20 minuten, maar sommige duren wel een uur.

"Het aantal aanvallen dat je hebt, hangt af van hoe ernstig je aandoening is," legt Swanepoel uit. "Sommige mensen hebben één of twee aanvallen per maand, terwijl anderen ze meerdere keren per week hebben."


Wat veroorzaakt paniekaanvallen?

Ongemakkelijke situaties of ervaringen uit het verleden kunnen een paniekaanval uitlokken.

"Veel situaties kunnen ervoor zorgen dat iemand zich angstig voelt, een veelvoorkomende oorzaak zijn historische of jeugdervaringen," zegt Swanepoel. "Het ervaren van trauma en verdriet als kind kan een grote impact hebben, bijvoorbeeld fysiek of emotioneel misbruik, verwaarlozing, het overlijden van een ouder, enz.

""Huidige levensomstandigheden zoals werkloosheid, financiële problemen en rouw kunnen ook leiden tot angst," voegt Swanepoel toe. "Significante veranderingen in het dagelijks leven kunnen ook een bijzondere trigger zijn."Credits: PA;

Wat helpt bij het omgaan met paniekaanvallen?

Therapie is de meest gebruikelijke vorm van behandeling voor paniekaanvallen, maar mindfulness kan ook helpen.

Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een vorm van psychotherapie die mensen met angststoornissen kan helpen," zegt Swanepoel. "Deze aanpak leert het individu alternatieve manieren van denken, gedragen en reageren op situaties die als angstopwekkend worden ervaren. Een andere vorm van CGT is exposure therapie, die zich richt op het confronteren van angsten en soms wordt gebruikt in combinatie met ontspanningsoefeningen.

" Een andere behandelingsoptie voor sommige angststoornissen is Acceptance and Commitment Therapy (ACT). Anders dan bij CGT, waarbij de nadruk ligt op negatieve gedachten, past ACT strategieën toe zoals mindfulness en het stellen van doelen," legt Swanepoel uit.

"Stressbeheersingstechnieken, zoals lichaamsbeweging, mindfulness en meditatie kunnen ook angstsymptomen verminderen.

Vertragen en de tijd nemen om je te concentreren op je ademhaling kan ook wat angst verlichten.
De vijfvingerige ademhalingsoefening kan heel nuttig zijn en iets wat je altijd en overal kunt doen," raadt Goulding aan. "Het idee is dat je rond elk van je vingers loopt - inademen wanneer je hand omhoog beweegt, een paar seconden pauzeren en dan uitademen wanneer je hand naar beneden beweegt.

"Aardingstechnieken kunnen ook nuttig zijn als we paniekaanvallen ervaren om ons te helpen weer in contact te komen met de realiteit en met ons lichaam en onze zintuigen. Het aftellen met vijf zintuigen kan een nuttige techniek zijn om dit te bereiken, en houdt in dat je denkt aan vijf dingen die je kunt zien, vier dingen die je kunt aanraken, drie dingen die je kunt horen, twee dingen die je kunt ruiken en één ding dat je kunt proeven."

Swanepoel raadt ook aan om een dagboek bij te houden om te helpen identificeren welke gebeurtenissen en triggers het leed veroorzaken.


Wat moet ik doen als een vriend een paniekaanval heeft?

Kalm blijven en met je meeleven kom je een heel eind in deze situaties.

"Probeer ze te laten zitten of op de grond te krijgen, want ze kunnen zich flauw of duizelig voelen," zegt Goulding.

"Geef ze veel troost en geruststelling dat deze gevoelens over zullen gaan en dat je er voor ze bent", voegt Swanepoel toe: "Herinner hen eraan om langzaam en diep te ademen en te blijven waar ze zijn. Moedig hen aan om zich te concentreren op wat hen een veilig gevoel geeft en op positieve, vredige, ontspannende beelden."
Neem daarnaast de tijd om naar hun zorgen te luisteren.

"Je dierbare kan hulp nodig hebben bij het oplossen van een uitdaging die de angst veroorzaakt, of je dierbare kan willen dat je hem of haar afleidt van een specifieke trigger," voegt Swanepoel toe. "Door de tijd te nemen om naar je dierbare te luisteren, kun je hem of haar uitgebreide en persoonlijke emotionele steun geven."