Vanaf mijn uitkijkpost was de Atlantische Oceaan een paar meter van me vandaan en ik kon de dansende golven langs de kustlijn zien schuimen. De zon scheen fel aan de helderblauwe hemel en de palmbladeren wiegden in het zachte briesje. Een oudere heer zat twee tafeltjes bij me vandaan. Een groep van vier atletische jongeren zat links van me en een echtpaar van middelbare leeftijd rechts van me.

Er waren verschillende activiteiten gaande in deze drie verschillende gebieden. De oude man begroette iedereen toen hij de cafetaria binnenkwam, glimlachte naar alle kanten, complimenteerde de serveerster door te zeggen hoe mooi haar rode schoenen waren en ging zitten met een dampende kop koffie.

De sportieve jongeren gingen direct naar het buffetgedeelte en overlaadden hun borden met grote hoeveelheden eten. Ze waren allemaal in zwemkleding en leken rechtstreeks van een inspannende zwemsessie te komen. Op het moment dat hun honger gestild was, haalden ze hun smartphones tevoorschijn en begonnen er met gebogen hoofd op te tikken.

Het echtpaar van middelbare leeftijd zag eruit alsof ze in hun tweede of derde huwelijk zaten. Dat of ze hadden elkaar pas ontmoet via een datingsite. Ik nam dit met absolute zekerheid aan omdat het paar hun handen niet van elkaar af kon houden. Laat ik duidelijk zijn, ik ben geen cynicus, maar waarom zouden normale mensen die al tientallen jaren getrouwd zijn hun genegenheid zo publiekelijk tonen? Een omhelzing hier of daar is acceptabel, maar elkaar om de paar minuten zoenen is twijfelachtig. Ernstig twijfelachtig, bedoel ik.

De oude man stond te popelen om te praten met iedereen die tijd of zin had om met hem te praten. Hij had een vriendelijk gezicht en keek herhaaldelijk op van de krant die hij aan het lezen was om de omgeving in zich op te nemen. Hij leek kalm, ongehaast en het leek alsof hij een gelukkig geheim had dat hij dolgraag met de wereld wilde delen.

De jongeren waren druk aan het communiceren met de andere bewoners van de cyberwereld en hadden hun ogen aan hun telefoons gekleefd. Ze spraken bijna met niemand, maar af en toe ontsnapte er een wrang lachje uit een van hen, maar ze onthulden nooit de grap. Hun vingers bewogen razendsnel over het toetsenbord en ze realiseerden zich pas dat de tijd verstreek als hun telefoon een eerder ingesteld alarm liet horen, wat een specifieke toegewezen activiteit aangaf.

Het verliefde stel zat natuurlijk gevangen in hun eigen universum en waren ofwel hapjes aan het eten of elkaar nog meer kusjes aan het geven.

Over het algemeen kun je bij het kijken naar mensen gemakkelijk conclusies trekken en fantastische verhalen verzinnen over wat je ziet. Ik had al vermoed dat de oude man een rijke zakenman was die op de een of andere manier zijn fortuin was kwijtgeraakt, dat de jongeren Olympische atleten waren en dat het verliefde stel ongetrouwd was.

Om mijn deductie te verifiëren besloot ik het na te vragen bij Rose, de vrolijke serveerster.

"Ik weet niets over de atleten of de oudere heer," bekende ze.

"En dat stel?" vroeg ik, terwijl ik discreet naar hen wees.

"Ah! De kussers?" vroeg ze.

"Die zijn toch niet getrouwd?" vroeg ik.

"Ja en nee," antwoordde ze.

"Hoe bedoel je?" Ik was nieuwsgierig.

"Ze zijn getrouwd" zei ze.

"Oké" zei ik.

"Maar niet met elkaar", lachte ze.

Author

Nickunj Malik’s journalistic career began when she walked into the office of Khaleej Times newspaper in Dubai thirty-one years ago and got the job. Since then, her articles have appeared in various newspapers all over the world. She now resides in Portugal and is married to a banker who loves numbers more than words. 

Nickunj Malik